Verdwaald in Dublin

Het is een grandioos nieuw persoonlijk record geworden. Bijna tweeëntwintig maanden heb ik er over gedaan. Een verbetering van het oude record met zeker een maand of achttien. In februari 2015 sloeg ik het open en in november 2016 eindelijk dicht. Dichtslaan is in dit geval niet geheel correct want ik las de nieuwste vertaling genaamd Ulixes van mijn e-reader. De papieren Ulysses van de vorige vertalers bleef in mijn boekenkast.
Na een paar onrustige nachtjes slapen, besloot ik wijselijk van een recensie af te zien. Ik heb namelijk geen idee wat ik nu eigenlijk van het boek van James Joyce vond. Dat komt waarschijnlijk omdat ik er geen jota van begrepen heb. Van de ruim negenhonderd bladzijden wist ik gelukkig ik wel waar het zich afspeelde: in Dublin. Maar ja, dat weet ook iedereen die het boek niet gelezen heeft. Dat Leopold Bloom en Stephen Dedalus de belangrijkste personages waren, kreeg ik ook nog wel helder.
Het moet gezegd dat de vorm van Ulixes/Ulysses ronduit fascinerend is. Talrijke schrijfvormen, onbedaarlijk spelen met taal en eruditie ten top. En een hoop Latijn waar ik met mijn twee magere jaartjes studie geen chocolade meer van kon maken. Ik was te lui om alles op te gaan zoeken.

Er zijn hopen mensen die Joyce geniaal vinden. Ulysses staat al tientallen jaren héél hoog in de lijst beste boeken aller tijden. Misschien wel op éen. Ik zou het niet precies weten. Het schijnt ook het meest onuitgelezen boek te zijn. Velen hebben een poging gewaagd maar slechts weinigen zijn geslaagd.
Is Ulysses nu een opzienbarend goed geschreven boek van een genie of een berg onsamenhangend gewauwel van een volstrekte mafkees?
Ik zou bij iedereen in hoog aanzien komen als ik gewoon hard zou roepen dat dit het allerbeste leesvoer is dat ik ooit tot me genomen heb.
Maar het is me voor meer dan negentig procent boven de pet gegaan. Het laatste hoofdstuk met de prikkelende gedachten van Molly Bloom begreep ik gelukkig dan nog een beetje.
Misschien moet ik wel concluderen dat ik dik gezakt ben voor het examen hoogwaardige literatuur lezen. Totaal verdwaald in Dublin als het ware. Het zal even duren voordat ik daar overheen ben. Dat ik vanaf nu zal kunnen zeggen dat ik Ulysses van James Joyce heb gelezen, is maar een schrale troost. Ik zou willen dat ik het geweldig had gevonden.
Gelukkig vond ik nog een leuke documentaire zodat ik op de valreep een ietsepietsie meer begrijp waarom ik er amper iets van begreep.
Ik weet dat het laatste boek dat Joyce schreef nog ontoegankelijker is. Finnegans Wake zal ik dan ook pas gaan lezen als ik zelf zo maf als een deur ben. Ik ben hard op weg dus heel lang gaat dat misschien niet meer duren.

13 gedachten over “Verdwaald in Dublin”

  1. een geweldige wilsoefening, geheel volbracht en prachtig uitgeluid met een verhelderend filmpje – chapeau!

  2. Dapper dat je hebt volgehouden. Ik heb het nog niet aangedurfd. Ik woon welliswaar in Ierland, ken de Ierse cultuur door en door, heb veel over het verleden van Ierland gelezen en speel zelfs traditionele Ierse muziek maar Ulysses blijft op mijn nog te lezen lijst staan totdat ik ook een aanval van leeswaanzin krijg. 🙂 Een boek van James Joyce dat ik heel erg kan aanraden is zijn verhalenbundel Dubliners. Dit is een erg toegankelijke bundel verhalen over inwoners van de stad Dublin.

    • Ik zag volgens mij gisteren een hardcovertje bij de boekhandel met één verhaal uit de Dubliners. Iets met doden als titel volgens mij. Kan er net zo goed naast zitten. Komende week nog eens kijken.

Reacties zijn gesloten.