Veertjes

Ze voelde zich in haar prachtige nest naast de schuurdeur al snel als een vis in het water. Merel keek me recht in het gezicht als ik voorzichtig langs kwam schuifelen.
‘Loop maar door hoor want ik vertrouw je wel’, leek ze daarmee te kennen te geven.
‘Keep up the good spirit’ sprak ik haar toe want Engels is de universele taal en wat ondersteuning kan elk levend wezen op zijn tijd wel gebruiken.

De vier eitjes lagen parmantig op de bodem van het nest. Het zou binnenkort een vrolijke merelfamilie worden. Zelfs pa liet zich nu wat vaker zien. Zo trots al een pauw waarschijnlijk omdat hij dat nageslacht toch maar mooi voor elkaar gevogeld had.
Het idyllisch tafereel was om in de lijsten. De natuur op haar fraaist.
Maar donkere wolken pakten zich samen boven het leven van Merel, haar gade en toekomstige kindertjes.

Op die zwarte zaterdag in juni speelde zich een drama af in onze tuin.
Nooit zullen we weten hoe hard Merel heeft gevochten om het onheil af te wenden.
Nooit zullen we weten hoe oneerlijk de strijd was.
Nooit zullen we weten hoe hartverscheurend snikkend Merel en haar man onze tuin verlieten.

Toen ik Merel die zaterdag een fijne nacht ging wensen en even in het nestje keek, stokte de adem in mijn keel. In plaats van vier vrolijk gespikkelde eitjes zag ik slechts een hoop veertjes liggen.
Merel had ik een sprookje gegund. Het werd voor haar een nachtmerrie.

2 gedachten over “Veertjes”

Reacties zijn gesloten.