Vandaag word je één jaar, Yessie. Van harte gefeliciteerd! Het is eigenlijk accurater om onszelf te feliciteren omdat we je omgetoverd hebben van een woeste, eigenzinnige pup tot een sociale, perfect luisterende hond. Nu is dat geweldig luisteren ietwat bezijden de waarheid, maar je wilt het zo graag horen. Nou vooruit, voor deze ene keer. Omdat je jarig bent.
Je was een volkomen ramp in het begin. Bijten als een geflipte krokodil, rennen als een jachtluipaard in paniek en graven als een mol met adhd. Het was hoegenaamd geen pretje. Inmiddels heb je het hier in de buurt verder geschopt dan ik. Iedereen vindt je mooi en vriendelijk en dat steekt me wel een beetje. Dat heb ik bij lange na niet voor elkaar gekregen in de vijftien jaar die we hier nu wonen. Je bent – het moet gezegd – verbazingwekkend sociaal. Je loopt op alles met vier poten en twee benen af. Elke viervoeter zwaait enthousiast met de staart en elke tweevoeter aait je over je harige bol. Je mag best weten dat ik jaloers op je ben.
Ik moet toegeven dat je ook in huis een heerlijke hond bent geworden. Slim, vrolijk en aanhankelijk. Beste jarige job, ik zou graag nog wat meer de loftrompet over je willen steken, maar daar schiet je niets mee op. Daar word je als collie niet sterker van. In de begintijd hebben we een paar pittige gesprekjes gevoerd die ooit op facebook stonden en waarvan ik er hier een paar dump, zodat je nog eens kunt lezen wat voor een lastig mormel je kon zijn. Het begint nog heel aardig, maar …
Misschien dat je het dus wel uit je fraai gevormde kop laat om naast je schoenen te gaan lopen die je niet hebt. Pak een flinke kluif en ga er maar rustig voor liggen, want hier volgt een angstaanjagende lap oude tekst.
2 juli 2021
‘Mies, mag ik een kleine opmerking plaatsen?’
‘Zeg het eens, Yessie.’
‘Je schrijft te veel over me en dat gaan mensen op den duur niet leuk meer vinden.’
‘Daar heb je een punt, maar mag ik dan nog één keer melden hoe slim, leuk en geweldig je bent.’
‘Nou vooruit dan, want zoiets hoor ik stiekem toch ook wel graag.’
‘Daar komt ie dan: Je was al binnen een dag zindelijk. Je loopt naar de deur als je je behoefte moet doen. Als ik je naam noem, kom je meteen naar me toe. Ik hoef maar etenstijd te roepen en je wandelt naar je bench omdat je weet dat je eten daar komt te staan. Je begroet bezoek hartelijk, laat je knuffelen en palmt ze voor je in. Je vindt al je speeltjes geweldig en je straalt zowel enthousiasme als rust uit. Je bent de meest geweldige pup die ik me kan wensen en nu al de vriendin die ik voor geen goud meer kwijt wil’
‘Fraai verwoord, Mies, maar kunnen we nu na vier dagen afspreken dat je het voorlopig hierbij laat op Facebook?’
‘Het zal me zwaar vallen, maar ik ga mijn best doen.’
4 juli 2021
‘Mies, mag ik wat vragen?’
‘Jij wel, Yessie.”
‘Ik weet dat je hier eigenlijk op Facebook wilt stoppen met die stukjes over me, maar mag ik dan mijn eigen website? Ik weet dat Elyn er vroeger ook eentje had.’
‘Ik ga niet vragen hoe je dat weet, maar ik zal er over nadenken. Waarom wil je trouwens een eigen website?’
‘Nou, voor objectieve verslaglegging. Jij bent de beroerdste niet, maar één en ander vind ik nogal gekleurd. Daarom doe ik het liever zelf.’
‘Ik ben potverdorie hartstikke positief over je en dan ga je zo beginnen.’
‘Gaat dit onze eerste ruzie worden?’
‘Sorry, mijn fout. Excuses.’
‘Waarom heb ik trouwens een bench? Ik ben al vanaf dat ik kwam zindelijk dus zo’n lelijk geval lijkt me geldverspilling.’
‘Ik kon op voorhand toch ook niet weten dat je een IQ van 160 had.’
‘En die stomme clicker dan?’ Als je me roept, kom ik meteen. Daar hoef je echt niet elke keer zo stom voor te klikken.”
‘Ik heb een cursus gekocht om je op te voeden en daar zat die clicker bij.’
‘Mies, ik hoef helemaal niet opgevoed te worden. Ik ben je vriendin en luister gewoon altijd naar je. Weg met die cursus.’
‘Ik heb het idee, nu je een week hier bent, dat je echt wel een punt hebt, maar er is een maar.’
‘En wat mag dat dan wel zijn, oh alwetende Mies?’
“Gaan we cynisch doen? Je bent af en toe gewoon irritant. Dan vlieg je van hot naar her, bijt overal in en valt er geen normaal gesprek met je te voeren.’
‘Kom zeg, ik ben een puppy. Ik moet af en toe mijn stress kwijt. Dat ik stress heb soms, ligt aan jou hoor. Je moet mijn hondentaal leren begrijpen en snappen wanneer het allemaal nét iets te veel voor me is.’
‘Doe normaal zeg. Ik doe toch ook niet zo gek.’
‘Oh nee, jij tikt om half twee ’s nachts alles van je af. Dat is precies hetzelfde. Daarom wil ik mijn eigen website. Ik wil dat ook kunnen.’
‘We houden erover op. Je bent een geweldige hond en ik gun je je mindere momentjes.’
‘Ik jou ook hoor.’
‘Vrienden?’
‘Vrienden!’
‘Knuffel?’
‘Ik knabbel liever.’
‘Nou vooruit, hier heb je mijn vinger.’
‘Mijn grote dank. Daar komt ie hè.’
‘Auw! Dat doet zeer, Yessie.’
‘Geintje.’
7 juli 2021
‘Mies, je bent jezelf niet helemaal.’
‘Ik weet het, Yessie.’
‘Ligt het aan mij?’
‘Een klein beetje wel eerlijk gezegd.’
‘Dat vind ik droevig om te horen, want ik doe mijn best om een geweldige pup voor jullie te zijn.’
‘Dat ben je ook drieëntwintig uur van de dag. Dat ene andere uurtje doet me de das om. Dan ben je onhandelbaar. Ik wil niet schreeuwen, niet straffen en niet boos worden. Ik leid je af en blijf vriendelijk en kalm. Maar dat kost energie. Bergen. Ik zeg het maar eerlijk.’
‘Ach Mies, da’s allemaal maar tijdelijk. Over een jaar ben je dat weer vergeten. Ik kom net uit het nest. Ik moet gewoon recalcitrant zijn, wan dat zit in mijn puppynatuur. Het is echt niet persoonlijk bedoeld. Je bent mijn grote vriend, maar de adrenaline is dikwijls sterker dan onze prille vriendschap.’
‘Yessie, ik snap je, maar dit gaat wel een beetje ten koste van mijn relatie met anderen. Wat ik op jou niet afreageer, krijgen anderen op hun bordje. Dan word ik saggerijnig. En dan ga ik me weer schuldig voelen. Dan wil ik stoppen met werken, een wereldreis maken of intreden in een klooster. Je kunt het zo gek niet bedenken of ik verzin wel iets. Niet dat ik het ga doen, maar je begrijpt misschien mijn stress.’
‘Helemaal. Niets menselijks is je vreemd. Doe even wat ademhalingsoefeningen en weeg de voors en tegens om mij in huis te hebben eens tegen elkaar af. Ik ga even ergens onder de bank liggen en dan hoor ik het dadelijk wel.’
Ik dacht na. Ik ben niet zo gezellig voor anderen. Ik lok dingen uit. Ik ben moe. Het kost me veel energie allemaal. Ik word oud. Ik loop naar de bank waar Yessie onder ligt. Ze wurmt zich onder de bank uit. Komt in mijn armen liggen. Likt over mijn neus. Ik zeg sorry tegen haar. Sorry, dat ik zo’n moeilijk mens ben. Sorry, dat ik haar een uurtje per dag gewoon a pain in the ass vind. Dat ze daar als pup gewoon recht op heeft.
‘Mies, het is soms lastig voor je. Ik weet het. Ik doe mijn best en jij doet je best. Dat is genoeg. Niet dan?’
‘Yessie, je hebt gelijk. Meer kunnen we niet doen. We zijn gewoon een paar rare schepselen jij en ik. Ik denk dat we voorbestemd waren om elkaar te ontmoeten.’
‘Geloof jij in zoiets?’
‘Absoluut.’
‘Dan ik ook.’
‘High five dan!’
‘Dat heb je me nog niet geleerd, Mies.’
Het is twee uur midden in de nacht. Ik heb vakantie, maar moet raar genoeg morgen toch werken. Yessie ligt weer onder de bank. Ze zal nog even moeten plassen. Ik loop naar haar toe. Ik aai haar zachtjes. Dan komen de tranen. Ze likt ze van mijn wang en kruipt naar me toe. Ze kijkt me aan die prachtige oogjes en likt nog een keer. Ik hou met hart en ziel van d’r.
11 juli 2021
‘Hé Mies, ik kijk je aan hè.’
‘Sorry Yessie, ik was even in gedachten. Ik moest aan de afgelopen twee dagen denken. Ik wilde je soms achter het behang plakken.’
‘We hebben helemaal geen behang. Het is allemaal van dat saaie, witte stucwerk.’
‘Dat was bij wijze van spreken, slimmerik.’
‘Oh, dat ik slim ben, weet je dus wel.’
‘Gruwelijk slim, maar hoogbegaafdheid is niet altijd een zegen. Ik heb een hoop met je te stellen, weet je dat?’
‘Zeker wel, maar dat is nou net de sport. Als jij raar reageert dan doe ik er gewoon een schepje bovenop.’
‘Ik heb mijn lesje geleerd. Ik ben vandaag erg relaxed gebleven. Heb je dat gemerkt?’
‘Absoluut. En dus ik heb ik de aflopen vierentwintig uur maar in één lip, één kuit en één hand gebeten. Ik ben maar een klein kwartiertje uit mijn dak gegaan en verder was ik een heilige.’
‘Je kunt ook overdrijven met dat heilige hè.’
‘Ik weet het, maar het lijkt alsof ik dezelfde fantasie heb als jij. Jij kunt er eerlijk gezegd ook wat van om alles zwaar vet aan te zetten.’
‘Oké, je hebt je punt gemaakt. Ondanks alles mag ik je ontzettend graag. Ik zou bijna zeggen dat ik totaal verslingerd aan je ben. Je bent zo’n geweldig hondje. Ik zou echt geen ander willen.’
‘Dan zitten we wat dat betreft op één lijn. Je bent een rare en vermoeiende vogel, maar ik zou voor geen geld een ander baasje willen.’
‘High five dan?’
‘Begin je nu alweer met die onzin?’
