Topshow – Michel van Egmond

In al die jaren dat het op de buis is, zal ik Voetbal International misschien een keer of drie in zijn geheel gezien hebben. Een stuk of tien keer zag ik er wat flarden van. De hoofden van Wilfred Genee, Johan Derksen, René van der Gijp, Jan Boskamp, Wim Kieft en Hans Kraay jr. knallen hier dus absoluut niet wekelijks de huiskamer in.

De bestsellers Gijp en Kieft die Michel van Egmond schreef, las ik nooit. Mijn belangstelling voor de heren voetballers en het programma van RTL7 is tamelijk minimaal te noemen. Toch wint Van Egmond wel twee keer de NS publieksprijs en sleept het tv-programma de televizierring binnen.
En zo kwam dus toch het moment dat ik zelf wilde beoordelen waarom Michel van Egmond hordes mensen aan het lezen krijgt. Ik sleepte zijn nieuwste boek Topshow mee naar huis.

In Topshow beschrijft Michel van Egmond – met hulp van eindredacteur Jan Hillenius – wat er zich de afgelopen jaren afspeelde achter de coulissen van het tv-programma.
Hij doet dat met flair en het boek leest inderdaad als een trein. Van Egmond is een begenadigd verteller die de perikelen en ruzies met smaak weet op te dissen. Geen heilig huisje laat de schrijver overeind staan.
Het zijn behoorlijk tegengestelde types die hoofdrolspelers van Voetbal International. Toch worden het in Topshow absoluut geen karikaturen. Ik heb vaak mijn hoofd geschud vanwege al het gedoe en de egotripperij van de mannen. Vaker heb ik me ze te doen gehad. Maar dikwijls heb ik ook onbedaarlijk kunnen lachen om de voorvallen in en buiten de studio.
Topshow is een heerlijk boek dat ik in no time heb uitgelezen. Misschien dat ik dankzij de aansprekende en humoristische manier van schrijven de boeken Gijp en Kieft toch ook nog maar eens ergens op ga duikelen.

Waardering: 3 uit 5.

6 gedachten over “Topshow – Michel van Egmond”

  1. Ben geen voetbalfan, dus zou het boek zelf nooit uitkiezen. Mooi om nu te lezen dat het blijkbaar toch wel een goed boek is. Zo zie je maar: Het is nooit te laat om je horizon te verbreden. Het is dan eens wat anders 🙂

  2. Ben geen voetbalkijker maar kijk het programma wel regelmatig.
    Heb dus ook zijn boeken alledrie gelezen. Gijp in papiervorm, Kieft als e book. Ook in dezelfde stijl geschreven. Gijp is geschreven terwijl René zijn burn-out had, Kieft is meer een levensverhaal met Wim zijn drugsverslaving als rode draad.
    Mocht je Gijp willen lenen dan laat maar weten.

  3. Hoewel ik het knap vind dat deze man min of meer in zijn uppie het bewerkstelligd heeft om de boekverkoop in Nederland te doen laten stijgen, trekken mij de boeken absoluut niet. Het doet me goed om te lezen dat het boek wat jij hebt gelezen van een goed niveau is. En hulde aan de schrijver… toch lees ik liever de sportcolums van Dijkshoorn of Spaan.
    Mooi om via jouw beoordeling iets over het boek te weten te komen.

    • Dat had ik in eerste instantie dus ook. Maar ik kon het toch niet laten. En zoals je gelezen hebt, heb ik er – tegen alle verwachting in – geen moment spijt van gehad.

Reacties zijn gesloten.