Toen ik je zag – Isa Hoes

Vanaf het moment dat in 1990 Goede tijden, Slechte tijden (GTST) op tv kwam, miste ik twee jaar lang op de vroege avond geen enkele aflevering.  Van die soap kende ik Isa Hoes en Antonie Kamerling. Na een paar seizoenen haakte ik af en ik volgde hun levens en carrières niet echt meer. Natuurlijk wist ik wel dat ze trouwden, twee kinderen kregen (Merlijn en Vlinder) en dat Antonie in 2010 een einde aan zijn leven maakte.

Ik ben geen echte liefhebber van ‘levensverhalen’ en dat ik het boek toch las, was te danken aan het feit dat mijn vrouw het geleend had. Ik bladerde er wat in, las het eerste hoofdstuk en kon toen niet meer terug.
‘Toen ik je zag’ is misschien geen hoogwaardige literatuur maar Isa Hoes weet haar leven met Antonie Kamerling indringend en met gevoel voor taal te verwoorden.  Het is aangrijpend om te lezen hoe twee succesvolle mensen die intens van elkaar houden steeds verder van elkaar verwijderd raken.

Isa Hoes schrijft met compassie over de depressieve periodes van haar man. Hoe de perfectionist Antonie zelden het idee heeft aan de verwachtingen te voldoen.  Hoe hij niet echt lijkt te kunnen genieten van het succes dat hem ten deel valt. Hoewel hij charismatisch en talentvol is, is het nooit goed genoeg schijnt het. Wat hij oppakt doet hij met totale overgave. Het is altijd alles of niets. Je weet als lezer hoe het af gaat lopen maar toch blijf je tegen weten in hopen op een goede afloop. Je gunt het ze zo. Dat doet de schrijfstijl van Isa Hoes met je.

Isa Hoes wisselt de beschrijvingen van hun leven samen af met korte bespiegelen waarin ze terugblikt op haar eigen rol. Ze probeert te ontdekken wat ze anders had kunnen doen om dit trieste einde te voorkomen. Isa Hoes doet dat eerlijk en zonder terughoudendheid waardoor ‘Toen ik je zag’ nog meer aan kracht wint.

Boekbabbel : Toen ik je zag – Isa Hoes

Rubriek : Non-fictie

Waardering : 3 sterren - goed