De man zwaaide met beide armen. Ik moest vol op de remmen. Zijn fiets stond scheef tegen de paal met plaatsnaambordjes. Hij was de weg kwijt bleek. Het dorpje waar hij heen moest, stond niet op één van de vier aanwijzers.
Hij was behoorlijk uit koers geraakt. Gelukkig kon ik hem vertellen welke kant hij uit moest. Hij dankte me beleefd en glimlachte.
“Te voet is het net zover als met de fiets hoor”, meldde ik hem vriendelijk.
Hij keek me niet begrijpend aan. Ik wees naar zijn lekke achterband.
De arme ziel…het spoor volledig bijster en een lekke band. Gelukkig voor jou en je fans zag je de man, zo kwam er een’minuscuul’, door mij met plezier gelezen ?
Waarbij alles toch weer op z’n plek viel. Ook met je reactie. 🙂
Dit is volgens mij in de bossen, bij het Oude Spoor, het nieuwe fietspad tussen Valkenswaard, Waalre, Aalst. Beetje lullig als je daar een lekke band hebt. Poewee! ?
Helemaal correct tot op de meter.
Waar was hij?
Bij het bord op de foto.
Ach gossie…. en hoe ver was de fietsenmaker?
Te ver om goede zin te krijgen.