De Ster die nooit dooft

Onze Schotse collie werd geboren in de kennel Star of Middle-Earth waar ze het nestnaampje Bright kreeg. Op haar dierenpaspoort kwam dus Bright Star of Middle-Earth te staan: Heldere Ster van Midden-aarde.
Uit de verhalen van J.R.R. Tolkien is Midden-aarde een continent waar ook elfen leven. De elfen begroeten elkaar met ‘Elen síla lúmenn’ omentielvo’: ‘Een ster schijnt op het uur van onze ontmoeting’.
We waren direct verkocht toen we onze pup voor het eerst zagen en we gaven haar als roepnaam het begin van die elfse zin: Elen. Onze Ster zou ze worden. Een klein beetje sjoemelden we: van de tweede e maakten we een Griekse y. Elyn was een aandoenlijk viervoetertje en groeide op tot een geweldige hond. Aanhankelijk, trouw, slim en vriendelijk.

Een aantal maanden geleden werd ze ziek. Ze begon over te geven. Het leek mee te vallen. Ze kreeg wat pilletjes voor haar maag en het zou snel beter gaan, was de verwachting. Toch bleef ze overgeven. Ze kreeg een bloedonderzoek dat gevolgd werd door een echo. Haar ziekte bleef een raadsel. Onder narcose kreeg ze een slang door haar keel om verder te kunnen kijken. Er werden biopten genomen. De ontlasting werd onderzocht. Dierenartsen in drie verschillende praktijken konden haar niet genezen. Ze bleef maar overgeven en afvallen. Ze was op en vermagerde steeds meer. Alleen witte vis lustte ze nog. Haar lichaam nam niets meer op.

We hebben die verschrikkelijk moeilijke keuze moeten maken. Haar welzijn stond voorop. Pijn mocht ze niet lijden. Rustig is ze ingeslapen. Komend jaar zou ze pas tien geworden zijn. Dat we afscheid van haar moesten nemen, doet pijn. Al die jaren heeft ze haar stralende licht over ons laten schijnen. Intens hebben we van haar gehouden.
Een ster schijnt op het uur van onze ontmoeting. Elyn scheen voor ons. Altijd. Iedere dag opnieuw. Ze zal blijven schijnen op elk moment dat we aan haar denken.

Lieve, trouwe Elyn: ‘Hantanyel órenyallo (bedankt uit de grond van onze harten) voor de geweldige hond die je voor ons wilde zijn.’
Ook al zien we je nooit meer rennen, springen en kwispelen en horen we je nooit meer vrolijk blaffen: je blijft onze stralende Ster die nooit zal doven.

46 gedachten over “De Ster die nooit dooft”

  1. Ik heb er destijds al op gereageerd, nu lees ik het weer en weer tranen in de ogen om jullie verlies van toen en weten hoe het voelt. Hopelijk deze zomer een dartelende pup, geen betere plek dan bij jullie, wat zal ervan gehouden worden ❤️

    • Aftellen nu. Nog drie maandjes. Een heerlijk vooruitzicht. Ik ben alleen bang dat ik er dan elke dag iets over wil schrijven. Ik me in proberen te houden als het zover is. 🙂

Reacties zijn gesloten.