Rustig twee keer tot tien tellen

Ik zou er gewoon mee moeten stoppen. Zeker nu het me weer overkwam. Het was al de tweede keer dit jaar. De kriebels krijg ik ervan. Ik zat deze keer nog niet op tweederde van het boek. ‘Snævar heeft het gedaan’, meldde ik mijn vrouw. Ze haalde ongeïnteresseerd haar schouders op. Wat moet ik met zo’n ontboezeming leek ze daarmee aan te geven. Aan de schrijfwijze van Snævar valt voor de kenners op te maken dat ik in een IJslandse thriller bezig was.

Stuurloos was helemaal geen slecht boek. Bijzonder van opzet en soms best spannend. Ook wel een beetje verdrietig. Maar ja, die Snævar hè. Natuurlijk was hij niet zo onschuldig als de schrijfster het de argeloze lezer probeerde voor te schotelen. Ik heb net iets te veel thrillers gelezen in mijn jonge leven om me in de luren te laten leggen. Na verloop van tijd ontwikkel je voelsprieten op dat vlak.

Ik sloeg het boek van Yrsa Sigudardottir lichtelijk teleurgesteld dicht. Als ik vakantie heb, lees ik graag thrillers en ik liet me door deze domper niet uit het veld staan. Ik begaf me naar mijn biebje en kwam beneden met Dertien van Steve Cavanagh. Ik haalde een pilsje, nestelde me op de bank en verdween in het boek. Na twee minuten zat ik helemaal in het verhaal. Na drie minuten was ik er al weer uit. Dat lag aan mijn vrouw. ‘En weet je al wie het gedaan heeft?’, vroeg ze. Ik telde twee keer tot tien en besloot er het zwijgen toe te doen.

12 gedachten over “Rustig twee keer tot tien tellen”

  1. Heel stiekem denk ik dat je vrouw liever samen iets gezelligs wilde gaan , zij weet natuurlijk wel hoe ze je uit dat boek krijgt. Vrouwen hebben daar voelsprieten voor.

Reacties zijn gesloten.