In mijn tijd heette de basisschool nog lagere school en het rekenen kende drie onderdelen: hoofdrekenen, toegepast rekenen en cijferen. Hoewel ik geen idee meer heb wat het verschil tussen die drie was, kon ik er wel wat van. Op mijn eindrapport prijkten drie negens.
Bij de tv-quiz ‘Het mes op tafel’ is mijn favoriete onderdeel nog altijd dat rekenen. Helaas schijn ik wat ouder te worden en moet ik steeds dieper gaan voor het juiste antwoord.
Herman van ’t Zand: ‘Iemand is in 1956 geboren. Als hij dit jaar jarig is, hoe oud wordt hij dan?’
Heerlijk, een rekenvraag. Ik schakelde mijn hersenen in de hoogste versnelling.
Even slim beredeneren, Mies. We pakken het jaar 2000 en trekken daar snel – kom iets sneller graag – 1956 bij af. Dan krijgen we 44 als ik me niet vergis. Het is nu 2023 en dat zou impliceren dat er vanaf 2000 weer 23 jaar zijn verstreken. Dan moet ik wat ik net had daarbij optellen volgens mij.
Mijn vrouw riep een getal. Ik keek wat gepikeerd naar links.
‘Een gokje zeker?’, snauwde ik haar toe.
‘Wanneer ben je geboren?’
‘In 1956.’
‘Hoe oud ben je nu?’
’67’
‘Dus?’
‘Ja, zo kan ik het ook.’