Je mag me altijd wakker maken voor een pannekoek als het maar niet voor tien uur ’s morgens is.

Vanaf de spellingwijziging van 1995 moet je pannekoek met een extra n schrijven. Pannenkoek dus. Ik vertik dat omdat die toegevoegde letter de pannekoek minder appetijtelijk maakt. Voor mij is en blijft het pannekoek.
Een vakantie op Texel begint voor ons altijd hetzelfde. Vanaf de boot racen we naar het door ons gehuurde optrekje, zeulen de zes koffers naar binnen, maken het bed op, laten de hond plassen en duiken de auto weer in. Fluks naar het etablissement 14,2 kilometer verderop. Daar wachten de pannekoeken al op ons. Deze keer vielen ze een beetje tegen.

Op de derde dag gaan we in een ander dorpje steevast saté eten. Voor het eerst in een kwart eeuw had ik daar na drie dagen geen zin in. Ik had wel weer enorme trek in een pannekoek.
‘Wat is in hemelsnaam pulled chicken?’, vroeg ik aan mijn vrouw. Ik wees het aan op de kaart: Pannenkoek pulled chicken. Jammer van die extra n, maar het oogde wel lekker. Mijn vrouw wist ook niet wat het was. ‘Doe eens een keer gek’, zei ze. Ze weet dat ik nooit iets anders wil dan de pannekoek met ham, kaas en ui.

Ik deed gek en kreeg mijn allereerste pannekoek in dit restaurant. Pulled chicken bleek uit elkaar getrokken kip te zijn.
‘Nu komen we hier al jarenlang op de derde dag van onze vakanties en ineens vraag ik me af wat Strends betekent.’
Mijn vrouw keek me hulpeloos aan, want ze weet wanneer ik raar ga doen.
‘Zo heet het hier al sinds we er komen’, meldde ik ten overvloede. Ik wees voor de zekerheid ook nog even naar het bestekhoesje naast mijn bord waarin een mes en een vork geduldig lagen te wachten. Strends End stond er op het insteekgevalletje. Mijn vrouw kan heel mooi geruisloos zuchten.

Toen ze even naar het toilet moest, googelde ik op Strends. Het was redelijk vlug bingo. In Oosterend – het plaatsje op Texel waar ik nu aan het googelen was en mijn vrouw waarschijnlijk de wc had bereikt – noemen de bewoners hun dorp zelf Strend. Het restaurant ligt aan het einde van het dorp. Vandaar Strends End.
Wat is taal toch iets heerlijks. Toch was de pannekoek met de uit elkaar getrokken kip nog een stuk heerlijker. Het was veruit de lekkerste pannekoek die ik ooit gegeten had. Een dikke tien voor de smaak, maar helaas wel een half puntje aftrek voor die schrijfwijze met een n.