Ik zal wel iets te veel thrillers gelezen hebben in mijn jonge leven. Boris Starling zou en moest me in zijn boek Messias negentig bladzijden voor het einde op het verkeerde been zetten. Ik stonk er niet in en zag volkomen helder hoe de moordvork in de steel zat. Als ik ergens flink de pee in heb dan is het wel dat ik de clou doorheb. Het was me nét iets te doorzichtig gebracht. Doorlezen als je weet wie de enge seriemoordenaar is, is niet iets waar ik warm voor loop, maar ik wilde mijn eigen slimmigheid graag bevestigd zien. Ik sloeg de laatste bladzijde pas om toen de kerkklok die nacht twee keer sloeg.
Over op het verkeerde been zetten gesproken: dit is dus geen boekrecensie. Ik ben de laatste tijd nogal van het rigoureuze stoppen met bezigheden. Het moet aan het droge weer liggen. Zonder regen ben ik nergens. Eerst gooide ik Facebook met een fraaie zwier overboord en nu heb ik het schrijven van recensies aan de verdorde wilgen gehangen. Niet dat ik de laatste tijd zoveel tijd aan dat recenseren kwijt was, maar tot een definitief vaarwel was het nog niet gekomen. De eerder geschreven recensies heb ik hier stiekem weggemoffeld. Ik heb tijd gemaakt om dat te doen waar ik blij van word: lezen.
Ik zou er niet van staan te kijken als ik zo lekker in de leesflow kom dat zelfs mijn website het moet gaan bezuren. Ik durf het woord stekker nog niet in de mond te nemen maar ik sta nergens meer van te kijken. Het wordt de hoogste tijd dat er flink wat water op de kurkdroge grond en op mijn uitgedroogde bolletje klettert. Door het watertekort van de laatste maand ga ik steeds meer rare strapatsen vertonen.
Ik was aangenaam verrast toen ik je weer tegenkwam op fb. Gewoon weer de link naar je verhaal te zien.
Altijd lastig om je beslissing terug te draaien. Maar ja, als het vriendelijk gevraagd wordt hè. Ik denk wel dat ik nu content ben met mijn gekozen middenweg. Het blijft even zoeken altijd.
Mooi, jij content, wij ook.
Zet je ons nu op het verkeerde been? ?
Of mezelf. Ik ben er nog niet uit. Vanmorgen met het verkeerde been uit bed gestapt.
Overnieuw dan!
Zeg, kieper eens rap een emmer water over je hoofd.
Je moet even afkoelen voordat je nog meer vreemde plannen maakt.
Dat denk ik dus ook. Helaas is de regenton inmiddels leeg.