Het gaat weer helemaal de verkeerde kant op. Een tijdje had ik het aardig onder controle, maar ik ben voor de zoveelste keer ontspoord. De teller staat op dertien als ik het in de gauwigheid goed geteld heb. Drie liggen er op mijn nachtkastje, vier staan er binnen leesbereik op mijn e-reader en zes hebben er een plekje gevonden in een ijzeren mandje onder de salontafel. Van Primo Levi, tot Levi Weemoedt tot Yuval Noah Harari. Ik ben weer eens in veel te veel boeken gelijktijdig bezig. Iets moet er goed mis met me zijn.
Het boek ‘Sapiens: een kleine geschiedenis van de mensheid’ van de Israëlische historicus en futuroloog Harari is er als voorlaatste bijgekomen. Ik kende zijn wereldwijde bestsellers wel, maar ik had met mezelf een boekenkoopstop afgesproken. Toen ik Harari door Adriaan van Dis hoorde interviewen, wist ik dat ik niet te houden zou zijn. Het was geen wonder dat me te binnen schoot dat mijn petekind het boek in bezit moest hebben, want ik ben een goed geëvolueerde mensaap met een prima geheugen. Mijn neef had het inderdaad en ik mocht het van hem lenen. Een fijne jongen die zoon van mijn zus.
Als laatste op de stapel ‘nu aan het lezen’ kwam deze week het boek van Roel Wilbers over meditatie te liggen. Mijn ‘geen-boeken-meer-kopen-afspraak’ vond ik achteraf maar een dom idee. Een Homo Sapiens onwaardig. Ik moest dat op hol geslagen leeshoofd van me zien te beteugelen. Het mochten geen veertien boeken worden waar ik in aan het lezen was. Meditatie kon daarbij van nut zijn. Dat hoopte ik tenminste.
Het boek van Harari is heerlijk leesvoer. Ik ben pas aanbeland bij de Neanderthalers en ander raar volk zoals de Homo Erectus en de Homo Sapiens, maar ik krijg het nu al amper weggelegd. Wij, die hier momenteel met dik zeven miljard rondhuppelen, de Homo Sapiens dus, kunnen veel ellendigs tot stand brengen, maar zien gelukkig ook kans om rustig te lezen zonder enige schade te berokkenen.
Ik heb door Yuval Noah Harari deze week geen tijd om een stukje teschrijven. Een Homo Sapiens kán en mág die keuze maken. Harari is absoluut een aanrader. Net trouwens als Wilbers, Weemoedt, Kroonenberg, Atwood, Levi, Hermus, Parkin, Carmiggelt, Aurelius, Tolle en Olde Heuvelt. Heb ik verdorie toch weer fout liggen tellen en wél iets geschreven. Het zou me niet verbazen als ik de laatste der Neanderthalers was.
