Mies de muis

Met mijn lompe rechtervoet had ik haar bijna vermorzeld. Ze zat midden op het bospad. Aanstalten om over te steken, maakte ze niet.
Toen ik hurkte en mijn grote hoofd op een paar centimeter van haar kleine kopje hield, bleef ze stoïcijns en onbewogen zitten.
Met schrandere pretoogjes keek ze me onbevreesd aan.
“Hoi, ik ben Mies”, zei ik.
“Da’s toevallig, zo heet ik ook”, kwam het uit haar dunne mondje.
Nu had ik een zware week achter de rug maar dat ik opeens met een knaagdier aan het communiceren was, leek me iets om snel te vergeten en érg stil te houden. Ik maakte van mijn stuk gebracht nog een onscherpe foto en zette het op een lopen.
Achter me hoorde ik haar roepen: “google anders maar eens op Mies de Muis als je me niet gelooft.”

Mies de muis

6 gedachten over “Mies de muis”

Reacties zijn gesloten.