Knooppunt 61

Er doemde op mijn fietsroute een bord op dat me nooit eerder was opgevallen. Er werd me in letters en cijfers, die qua kleur fraai bij de bosrijke omgeving pasten, meegedeeld dat ik knooppunt 61 naderde. Het fietsen ging me de laatste paar jaren steeds moeizamer af. De sleet zat erin. Oude spieren en matig scharnierende gewrichten waren volgens mij de boosdoeners.
Ik vermoedde dat het psychisch was toen de snelheid nog verder terugliep naarmate het bord met mijn aanstaande leeftijd erop dichterbij kwam. Ik kwam nog maar met de grootste moeite vooruit. Er was amper wind en er scheen een lekker zonnetje. Die fraaie weersomstandigheden hadden echter geen enkel positief effect op mijn inmiddels betreurenswaardige tempo. Net toen ik het idee kreeg dat ik in hemelsnaam maar een elektrische fiets voor mijn verjaardag moest vragen, realiseerde ik me wat er speelde: mijn achterband was rustig maar gestaag leeg aan het lopen.

Met het zweet op mijn rug, kramp in mijn kuiten en bijna geen lucht meer in de band strompelde ik drie kilometer verder de ingang van de fietswinkel binnen.
Toen ik de fietsenmaker liet weten dat mijn leeftijd me – ook zonder deze lekke band – behoorlijk parten aan het spelen was, informeerde hij professioneel hoe hard ik mijn banden altijd oppompte. Trots wist ik hem te melden dat ik een paar jaar geleden zo’n modern fietspompje had aangeschaft met een barometer. Nee, mij foppen ze niet. Altijd dezelfde druk van de bandjes.  2,3 bar. Keurig op internet opgezocht toen ik dat apparaatje kocht.
De fietsenmaker keek me recht aan, begon te lachen en hield dat drie minuten vol. Hij schuddebuikte en de tranen liepen over zijn gezicht. Toen hij tot bedaren was gekomen en grinnikend ‘sorry’ had gemompeld, schraapte hij zijn keel: ‘Die 2,3 bar die je zo enthousiast hebt opgezocht, is voor auto’s en die fietsbandjes van jou moeten zeker tussen de 4 en de 6 bar hebben.”

Mijn fiets kreeg een fonkelnieuwe achterband met de perfecte druk en ik verscheen de volgende morgen voor het eerst sinds lange tijd niet te laat op mijn werk.

17 gedachten over “Knooppunt 61”

Reacties zijn gesloten.