In koelen bloede wordt vaak gezien als de eerste non-fictieroman. Truman Capote raakte geobsedeerd door de moord die in 1959 in Holcomb, Kansas plaatsvond. Vier leden van de familie Clutter – de ouders Herb en Bonnie en hun twee nog thuiswonende kinderen Nancy en Kenyon van 16 en 15 jaar – werden in hun eigen huis omgebracht. Capote was gefascineerd door de moordpartij die geen aanleiding leek te hebben en hij reisde, ruim voordat de moordenaars in beeld waren, af naar Kansas om licht te werpen op het drama.

Toen de daders Dick Hickock en Perry Smith uiteindelijk gepakt werden, bezocht Truman Capote ze regelmatig in de gevangenis. Zelfs bij hun terechtstelling was hij aanwezig. Vijf jaar na de moord werden beide mannen opgehangen.
Twee films (Capote en Infamous) gaan over de jaren dat Capote aan In koelen bloede werkte. Het boek zelf werd in 1967 verfilmd als In Cold Blood.
In koelen bloede is een schokkend relaas en tart elke beschrijving. Truman Capote voert je met zijn bijzondere schrijfstijl terug naar 1959 en de jaren die erop volgen. Je leert de slachtoffers en daders kennen en maakt de moord, de rechtszaken en de executie van dichtbij mee. Truman Capote heeft de gebeurtenis in vier stukken opgedeeld. In delen zoals ze in eerste instantie ook in The New Yorker verschenen.

Eerst lees je over de in Holcomb geliefde familie Clutter en maak je kennis met de moordenaars als ze onderweg zijn naar de plek des onheils. Het onontkoombare komt als een donkere wolk aandrijven. Als de moord plaatsvindt en wordt ontdekt, zit je als lezer midden in het afgrijselijke verhaal. De arrestatie volgt en je komt stukje bij stukje te weten hoe de karakters van Richard ‘Dick’ Hickock en Perry Edward Smith gevormd zijn. In het slotdeel word je meegesleurd in juridische spelletjes, loop je door de gang van death row en ben je getuige van de terechtstelling.

In koelen bloede heeft als ondertitel een waargebeurd verhaal van een meervoudige moord en zijn consequenties.
Truman Capote heeft misschien wel het beste boek in het genre van de literaire non-fictie geschreven. Een aangrijpende klassieker die na het dichtslaan nog enkele dagen door je hoofd blijft spoken.

Nog een paar stukjes voor de liefhebbers :

Het leven van Pi – Yann Martel

13 maart 2014 / Buitenlandse literatuur

De schaduw van de wind – Carlos Ruiz Zafón

13 februari 2014 / Buitenlandse literatuur