‘Volgens mij heb je geen idee wat je aan het doen bent.’ Dat zinnetje hoor ik vaker dan me lief is. Zeker als ik aan het biljarten ben, kan ik gaan zitten wachten op die opmerking. Het valt verdorie ook niet mee om je iets eigen te maken als je de zestig ruim gepasseerd bent. Wat zeg ik: als je in sneltreinvaart richting de zeventig dendert.
Dat ik zowat gedwongen werd om met het driebanden – het moeilijkste onderdeel van het biljartspel – in competitieverband mee te spelen, hielp bepaald niet mee om snerend commentaar uit de weg te gaan. Na een jaar van dramatisch spel besloot ik de handdoek theatraal in de ring te gooien. De immense opluchting die mijn beslissing bij mijn teamgenoten teweegbracht, leverde me eindelijk wat applaus op.
Het driebanden blijft natuurlijk geweldig om te doen en dus stap ik goedgemutst elke donderdagmiddag nog steeds op de fiets om acht kilometer verderop mijn kunsten te vertonen. Maar dan speel ik gewoon met vrienden. Geen competitie meer voor mij. Weg met het hoofdschudden, het medelijden en de goedbedoelde adviezen en het ‘volgens mij heb je geen idee wat je aan het doen bent’.
Ik bezit erg veel truien omdat ik een enorme koukleum ben. Pas bij een graad of 26 gaat mijn trui uit omdat mensen me anders beginnen aan te staren. Mijn truien slijten dus veel sneller dan bij normale mensen. Ik hou ook enorm van truien met tekst erop. Rare teksten vaak. Ik heb geen idee waarom ik mezelf zo te kijk moet zetten.
Ik heb weer eens een nieuwe trui gekocht. Een zwarte trui met witte letters. Er staat een biljartkeu op met daaromheen wat Engelse tekst. Vrij vertaald valt er te lezen: ik heb geen idee wat ik aan het doen ben.
Mensen die die tekst lezen, roemen mijn zelfkennis. Mijn zelfvertrouwen krijgt daar een enorme boost van. Vorige week was het ruim 34 graden. Ik hield mijn trui aan omdat ik moest biljarten. Met een nieuw persoonlijk record fietste ik ’s avonds op huis aan. Toen ik uit het zicht van mijn vrienden was, stapte ik af en trok ik mijn trui uit die doorweekt was van vijf uur transpireren. Soms wil ik wel eens wat te ver gaan in mijn prestatiedrang.
Voetnootje
Hierboven las je iets over rare teksten. Ik schaam me ervoor om er hier nog een voorbeeld van te geven. Maar ja, als je echt zo nieuwsgierig bent. De achterkant van mijn nieuwe trui is nog onnozeler bedrukt dan de voorkant. Klik maar hier op mijn rug.
