Hitte doet rare dingen met je hoofd

Ik was de enige Nederlander die een trui op zijn fiets aanhad. Mensen staarden me aan. Sommigen wezen naar hun voorhoofd. Het zou lekker heet worden in de loop van de dag was voorspeld. De dag ervoor was het met 39,3 graden al aangenaam warm geweest. De thermometer gaf die avond 40,2 graden aan. Mijn trui had ik die morgen toch maar uitgetrokken. Fietsen was een drama had een longarts gezegd. De smog was echt enorm. Ik kreeg inderdaad last van mijn ogen toen ik tegen zessen naar huis pedaleerde. De hitte kon ik prima verdragen.

Ik ben een uitzonderlijk specimen vermoed ik. Tijdens extreme temperaturen krijg ik altijd bijzondere inzichten. Zo besloot ik om mijn schrijfvakantie na zes weken te beëindigen, maar de reactiemogelijkheid niet opnieuw te activeren. Ik reageerde voorheen zelf ook veel op andere blogs. Daar was ik tijdens mijn schrijfpauze mee gestopt. Dat zou zo blijven voorlopig. Het zou een schrijf- en blogleven in de marge gaan worden. Die vaste schrijfdag kon ik – nu ik toch zo raar bezig was – ook wel meteen overboord kieperen. Al dat herschrijven moest ook maar afgelopen zijn. Hupsakee, tikken en op verzenden klikken. Waarom moeilijk doen als het ook gemakkelijk kan.

Toen kwamen de regenbuien, de donderslagen en de bliksemschichten. De temperatuur zakte 21 graden. Ik haalde mijn trui weer voor de dag. 19 graden is toch wel aan de frisse kant. Ik vroeg me of ik tijdens die hittegolf een zonnesteek had opgelopen. Deze rare ideeën over mijn blogleven doen toch vermoeden dat er ergens kortsluiting is ontstaan.
Morgen zit ik weer met mijn trui aan op de fiets. Misschien zelfs met een regenjasje daar nog over. Ik kan helaas niet met de trein naar mijn werk. Dat zou de enige manier zijn om te laten zien dat ik spoor.

4 gedachten over “Hitte doet rare dingen met je hoofd”

Reacties zijn gesloten.