Het – Stephen King

Ik ben zeker geen kenner maar heb in de loop der jaren toch wel wat boeken van Stephen King gelezen en enkele films gezien die op zijn boeken zijn gebaseerd. The Green Mile is nog steeds mijn favoriet. Als boek én als film. Het échte horrorwerk zoals bijvoorbeeld in Pet Sematary kon me dan weer een stukje minder bekoren.

Vorig jaar tikte ik Het (It) voor een paar euro op de kop en eindelijk las ik die enorme dikke pil dan. Ik heb er geen seconde spijt van gehad.
Er zitten in Het behoorlijk wat horrorelementen maar het is vooral een goed verteld verhaal. King weet op meesterlijke wijze de twee jaren (1958 en 1985) waarin het verhaal zich hoofdzakelijk afspeelt met elkaar te verbinden.
Zeven vrienden – zes jongens en één meisje – maken als kinderen verschrikkelijke gebeurtenissen mee in de plaats Derry. Op één na vertrekken ze daar om als volwassenen terug te keren om het kwaad voorgoed een halt toe te roepen.

De karakters worden door Stephen King sterk neergezet en de verhaallijn is er eentje om je vingers bij af te likken. De manier waarop King heen en weer in de tijd springt, getuigt van zijn bijzondere schrijfkunst. Het boek is vaak indringend en spannend en soms zelfs ontroerend. Maar het blijft natuurlijk voor een flink deel horror en daar kan ik nu eenmaal niet altijd in meegaan. Ik zal er niet precies de goede genen voor hebben. De volledige, onverkorte editie die ik las, telt 947 bladzijden en daar hadden er voor mij wel een paar vanaf gekund.