Het sinaasappelmeisje – Jostein Gaarder

De Noorse (kinderboeken)schrijver Jostein Gaarder is waarschijnlijk het meest bekend van De wereld van Sofie. Dat heerlijke filosofieboek in romanvorm uit 1991 schreef hij voor de jeugd, maar het boek is ook geliefd bij volwassenen. Ik las het in 2003 en het staat nog steeds in mijn top-25 van mooiste boeken.

Ik probeer al bijna een jaar mijn leesdip te overwinnen, maar tot op heden is dat nog geen onverdeeld succes. Met behoorlijk dunne boekjes tracht ik het tij te keren. Soms weet ik er dan best van te genieten. Flinke pillen zijn nog niet aan me besteed met de onrust in mijn lijf. Ik vertrouw erop dat het weer goed zal komen met dat lezen. Het sinaasappelmeisje van Gaarder gaf me in ieder geval weer een zetje in de goede richting.

Georg is nog geen vier jaar oud als zijn vader na een ziekte overlijdt. In de voering van een oude buggy vindt de oma van Georg elf jaar later een brief die door de vader aan Georg is geschreven. Georg krijgt de brief en leest die terwijl de familie in spanning wacht wat Jan Olav aan zijn zoon kwijt wilde voordat hij stierf. De brief gaat over de zoektocht van Jan Olav naar het meisje dat hij toevallig ontmoette en dat hij het sinaasappelmeisje noemt. Het meisje dat Jan Olav niet uit zijn gedachten kan zetten.

Het sinaasappelmeisje is een ontroerende vertelling die je aan het denken zet. De vader vindt het sinaasappelmeisje terug. Ze zal de moeder van Georg worden. Het verhaal wisselt het leven van Jan Olav en het sinaasappelmeisje of met levensvragen aan Georg. De belangrijkste vraag die zijn vader hem in de brief stelt, beantwoordt Georg na wikken en wegen toch volmondig met ja. Als je mocht kiezen zou je dan wel of niet geboren willen worden in de wetenschap dat je na korte tijd toch alles weer los moet laten waar je van houdt?
Jostein Gaarder weet onvoorwaardelijke liefde en belangrijke vragen over het leven prachtig te combineren.

Waardering: 3 uit 5.

Het sinaasappelmeisje heeft me weer een eindje verder op mijn moeizame leespad gebracht. Ik denk dat ik De wereld van Sofie ook nog maar een keer uit de kast haal. Een geweldig boek blijft een geweldig boek en sommige boeken mag je best meer dan één keer lezen.