Ik lees maar zelden een boek op de bonnefooi. Voor ik me in een leesavontuur stort, wil ik graag weten wat voor vlees in de kuip heb. Het te lezen boek moet wel verrassend blijven zodat ik er voor waak om niet te veel informatie op te slurpen. Het meisje in de trein was een behoorlijke hype, maar de meningen waren verdeeld. Ik wilde zelf ontdekken tot welk kamp ik zou behoren.
Het verhaal wordt afwisselend verteld door Rachel, Anna en Megan. In de ik-vorm geven ze beetje bij beetje prijs over wat er in die paar huizen langs het treinspoor gebeurd is. Paula Hawkins wisselt heden en verleden ook driftig af zodat je je hoofd er wel bij moet houden. Een al te groot probleem is dat door de heldere schrijfstijl nou ook weer niet.
Rachel lust wel een paar glaasjes. Elke dag zit ze in de trein richting Londen. Ze bekijkt de huizen waar ze langs komt. In één daarvan woonde ze ooit met haar ex-man Tom. Tom is nu getrouwd met Anna en samen hebben die een dochtertje. Megan woont met Scott in een huis een paar deuren verder. Megan is oppas bij Anna en Tom, maar stopt daar plotseling mee. Op een dag, als de trein vaart mindert, ziet Rachel iets in een van de tuinen dat ze niet vertrouwt. Ze besluit op onderzoek uit te gaan. Plotseling verdwijnt Megan spoorloos en beginnen de spanningen hoog op te lopen.
Rachel is door haar alcoholconsumptie niet de meest betrouwbare verteller zodat je lang in het ongewisse blijft over wat er echt aan de hand is. Paula Hawkins bouwt het plot knap op en laveert naar een spannende ontknoping. Het meisje in de trein heeft een kleine setting met verrassende elementen. De vele perspectiefwisselingen in persoon en tijd maken het boek afwisselend en apart.
Ik heb me uitstekend vermaakt met deze thriller van Paula Hawkins. De Britse verkocht een gigantische hoeveelheid boeken van haar debuut uit 2015. Met Emily Blunt in de hoofdrol werd Het meisje in de trein in 2016 verfilmd.