Ik heb een gelukswolkje aan mijn fietssleutel hangen. Sinds ik het een jaar geleden kreeg, heb ik geen lekke band meer gehad. Noem dat maar eens toeval. Ik zweer bij dat groene hangertje. Of misschien is het geel. Wie niet kleurenblind is, mag het zeggen.
Ik stopte voor een korte pauze bij het zitje naast het fietspad. Er zat al een oude dame op één van de bankjes. Ik schatte haar ergens tussen de negentig en de honderdvijf.
‘U bent toch die beroemde schrijver, hè?’, vroeg ze beleefd.
Ik had even de neiging om te knikken, maar liet dat eerlijkheidshalve maar achterwege.
‘Ik zie het aan uw haar’, vervolgde ze zonder mijn reactie af te wachten. ‘U bent Herman Brusselmans. Mag ik uw handtekening?’
Ik nam een spiegeltje uit mijn fietstas en bestudeerde mijn hoofd nauwgezet. De langste van mijn zes resterende haren was tweeënhalve millimeter. Herman Brusselmans heeft bossen haar tot op zijn kont en ik kon hem dus echt niet zijn. ‘U bent enigszins abuis, mevrouw’, zei ik teleurgesteld.
Ze keek me nog eens goed aan en duwde haar brilletje wat hoger op haar neus. ‘Potverdrie, nou zie ik het. U bent Herman Brusselmans niet. U bent Jan Jansen. Ik heb u in 1968 in de Acht van Chaam nog zien verliezen van Rini Wagtmans. Ik herken het wolkje aan uw fiets. Zoveel geluk bracht het u toen niet. Zou ik dat wolkje als aandenken van u mogen?’
Ik vermoedde dat de dame een niet meer zo’n adequaat geheugen had en wilde haar dag niet bederven. Ik frunnikte het wolkje van de hanger en overhandigde het haar. Ze glunderde.
‘U klopte Herman van Springel in de Tour de France van dat jaar wel grandioos met achtendertig seconden. Vandaar dat ik u even verwarde met Herman Brusselmans.’
Meer kon ik na een dag hard werken niet aan. Ik glimlachte haar vriendelijk toe en maakte me uit de voeten met achterlating van mijn gelukswolkje. Een kilometer verderop ging het fietsen ineens beduidend moeizamer. Een paar tellen later hoorde ik boink, boink, boink en reed ik op mijn velg.
Weer een dikke grijns na het lezen van dit prachtige stukje Mies!
Altijd leuk om te horen als er een grijns bewerkstelligd is. Vooral als het een dikke is.
Vullen die fietstas, zo ga je heel veel mensen blij maken. Vooral je lezers!
Dan moet ik daar maar naar luisteren, denk ik.
als altijd met plezier gelezen, je hebt een originele manier van vertellen, bondig en beeldend met zelfspot en humor, zoals die schatting van haar leeftijd ~ je hebt je geluk doorgegeven aan deze dame met fenomenaal geheugen, daar word ik blij van, dankjewel
Je krijgt het voor elkaar om me toch weer eventjes te laten glunderen. Dat doe ik alleen in bijzondere gevallen. ?