Ik weet dat ik het niet had moeten doen, maar het zag er zo verrekte gelikt uit. Mijn altijd op scherp staande zenuwen kunnen niet omgaan met spanning. Ik raak snel in de ban van iets waar ik aan meedoe en dan bestaat er lange tijd niets anders meer. Aan een gokwedstrijdje had ik niet eerder deelgenomen. Deze was gratis en op mijn werk georganiseerd. Wat kon er in hemelsnaam misgaan? Alles dus.
Dat wereldkampioenschap voetbal had me een paar dagen eerder nog gestolen kunnen worden. En dat voor iemand die zelf op 14-jarige leeftijd in Valkenswaard-B2 nog een wereldgoal had gemaakt. Met windkracht acht in de rug van een afstand van ruim zeventig meter linksboven onhoudbaar in de kruising. Mijn enige goal trouwens in mijn hele voetbalcarrière die twaalf jaar duurde. Tegenwoordig heb ik niets meer met voetbal en al helemaal niet met een wereldkampioenschap dat door een corrupte boevenbende in de winter aan een maf land is toegewezen.
Maar ja, ik had me laten overhalen. Mijn voorspellingen van alle groepswedstrijden had ik ingevuld en doorgestuurd. Elke wedstrijd volgde ik. Na het eindsignaal keek ik of de ranglijst van het gokgedoe al was bijgewerkt. Na een paar wedstrijden stond ik derde. Ik moest een natuurtalent zijn. Halverwege zakte ik wat weg. Negende. Verdorie nog eens aan toe. Gelukkig had ik daarna weer enkele uitslagen goed. Opnieuw kwam ik in de top-5 terecht.
Voor Spanje – Duitsland had ik 1-1 geraden. De goklustigen boven mij voorzagen ook een gelijkspel. Ik zou strategisch te werk gaan en nu hard toeslaan. Tot een minuut voor aanvang kon je de uitslag nog aanpassen. Op naar de eerste plek. Snel maakte ik er nog 2-1 voor Spanje van. Ha, ik zou ze hebben die zogenaamde kenners op mijn werk.
Het werd 1-1 en ik zakte huilend weg naar de 19e plaats. Ik heb daarna geen wedstrijd van het wereldkampioenschap meer gezien. De frustratie en het verdriet waren niet te harden. Ik heb verslavingsgevoelige genen en moet me van gokken verre houden. Ik vul de voorspellingen vanaf de achtste finales dus niet meer in. Jammer, omdat ik er bijna zeker van ben dat Australië de finale tegen welk land dan ook met 5-2 gaat winnen.
Ik moet aan mezelf denken. Mijn geestelijke gezondheid gaat voor.
