Sporadisch raak ik wel eens verzeild in een mij totaal onbekend stadje. Altijd ga ik dan op zoek naar boeken. Meestal loop ik op de automatische piloot tegen een gebouw aan waar die te vinden zijn. Ik heb er een speciaal ontwikkelde navigatieneus voor.
We waren naar Goes gefietst omdat we toevallig op Zuid-Beveland een weekje vakantie vierden en omdat we fietsen hadden gehuurd. Het was flink schrikken toen we in een waterpartij iets ontwaarden dat verdacht veel op het Monster van Loch Ness leek. Uit de diepte keek een eng gevaarte me hongerig aan. Een voorbijganger ving me op toen ik flauw dreigde te vallen. Het gedrocht heette volgens mijn redder Vessie in plaats van Nessie omdat ie in de Oostvest lag. Hij was volstrekt ongevaarlijk verzekerde de man me. Sculpturen, beelden en andere kunstuitingen in en om het water staan erom bekend dat ze weinig kwaads in zin hebben. Bijgekomen van de schrik klommen we een trapje op en zagen we boekhandel De Koperen Tuin pal voor onze bleke neuzen liggen.
De Koperen Tuin was een schitterende winkel met veel leesvoer en een bijzonder fraaie inrichting. Op de tweede verdieping aanbeland, hoorde ik in de open ruimte onder me een aangename damesstem. Ik ben ongekend auditief ingesteld en herkende de stem uit de diepte direct. Na even rondgesnuffeld te hebben, liep ik volkomen zen van al die boeken de trap weer af.
Mijn vrouw was nergens meer te bekennen. Paniekerig keek ik om me heen. De mevrouw van de stem zag mijn zoekende blik en vroeg vriendelijk of ze me ergens mee kon helpen. In een uithoek van de winkel zag ik mijn vrouw al weer opdoemen en ik gaf aan dat acute hulp niet meer nodig was. Ik vond het wel aardig van me om de dame van de stem te melden dat ik het interieur prachtig vond. Het leek me ongepast om er als extraatje aan toe te voegen dat ik haar stemgeluid herkend had van het boekenpanel van De Wereld Draait Door. Ik vond het spijtig dat ze niet meer in dat tv-programma zat. Ook dat hield ik voor me. Ik ben nogal verlegen.
Weer buiten aanbeland, googelde ik snel of mijn fantasie niet met me op de loop was gegaan. Maar het was echt de eigenaresse van De Koperen Tuin geweest daarbinnen. Ik las op mijn schermpje tot mijn vreugde dat ze dit seizoen weer terugkomt in DWDD. Dat vond ik nou mooi. Een vakvrouw met liefde voor boeken die daar gepassioneerd over weet te vertellen, kan bij mij niet stuk. Ik zit voorlopig elke laatste dinsdag van de maand weer voor de buis gekluisterd om zeven uur.
Als je onverhoeds ooit in het gezellige Goes terecht komt dan moet je zeker op zoek gaan naar Vessie en De Koperen Tuin. Allebei zijn ze zeer de moeite waard, maar de boekhandel staat met stip op één. Ondanks de bloedhitte die het Zeeuwse land teisterde, was mijn vakantie door het bezoek aan de boekhandel meer dan geslaagd.
’s Avonds in ons vakantiehuisje duikelde ik uit de diepte van de koelkast het laatste pilsje op en bracht een stille proost uit op De Koperen Tuin. Ik beloofde plechtig om daar de volgende keer wél een boek te kopen. Het aanschaffen van een mooie roman was er door al de opwinding niet van gekomen.
Ha Mies wat een beeldend geschreven verhaal. Ik woon in Bergen op Zoom 25 minuten van Goes vandaan en ken de Koperen Tuin. Een heerlijke boekhandel , een gevaarlijke winkel voor mij koop altijd teveel bieken.
Jammer dat je niet even afgezakt bent naar Bergen op Zoom. Dan had je kennis kunnen maken met boekhandel Quist ook een geweldige boekhandel met enthousiaste eigenaar en personeel. Ook zo’n winkel waar je gewoon wat moet kopen.
Dat ga ik de volgende keer toch eens een tussenstop maken.
Helemaal met je eens. (Ad) Quist is een hele fijne boekwinkel. De Koperen Tuin ook.
Ik hoop dan maar dat je vrouw bereid is maandelijks even een uurtje niet te bestaan voor je , want 2 vrouwen tegelijk gaat natuurlijk niet lukken.
Daar zijn héle romans over volgeschreven.
Ik weet het. Ik heb er wel een paar van gelezen.
Weer heel beeldend geschreven Mies! Ik lees je graag. 🙂
Dat is heerlijk om te horen.