Je zult maar een boekje moeten schrijven dat zo’n 700.000 keer over de toonbank gaat tijdens de jaarlijkse boekenweek. Ik vermoed dat veel schrijvers staan te glimmen als ze gevraagd wordt om die taak op zich te nemen.
Maar de druk is hoog want tientallen recensenten en duizenden lezers gaan er van alles van vinden en de kritiek valt dikwijls tamelijk pijnlijk uit.
Het is voor een beetje romanschrijver ook knap lastig om iets lezenswaardig in dat keurslijf van 96 bladzijden geperst te krijgen.
Tommy Wieringa is het dit jaar absoluut gelukt. Wieringa is een heerlijke schrijver met een geweldig taalgevoel. Hij heeft met ‘Een mooie jonge vrouw’ een fraaie novelle voor een breed publiek geschreven.
Je voelt op je klompen aan dat Professor Edward Landauer het steeds zwaarder gaat krijgen als hij op 42-jarige leeftijd de vijftien jaar jongere Ruth Walta aan een haak slaat.
Als het zaad van Landauer een medisch duwtje in de rug moet krijgen, is huilbaby Morris het resultaat. Van het nachtelijke gejank krijgt Landauer de schuld en hij wordt verder en verder naar de periferie van het gezinsleven verbannen.
Hij zoekt zijn seksuele toevlucht tot laborante Marjolein van Uden.
Het helpt Landauer niet. Hij zakt steeds verder weg in zijn zelf gecreëerde moeras.
Het verhaal wordt door Tommy Wieringa voornamelijk vanuit het perspectief van Edward Landauer verteld. Rake typeringen en mooie overpeinzingen maken dit boekenweekgeschenk tot één van de betere die ik de afgelopen twintig jaar gelezen heb.
En Wieringa moet er volgens mij zelf ook van genoten hebben want het schrijfplezier spat van de bladzijden.
