Of het me echt bevallen is, laat ik onbeantwoord, maar een niet-schrijfrecord is het absoluut. Er zijn bijna drie maanden voorbijgegaan zonder dat er hier ook maar een zinnetje verscheen. Na dit kleine intermezzo zal het opnieuw wel weer even stil zijn. Tenzij ik er al tikkende plotsklaps weer enorm veel zin in ga krijgen.

Het schrijven wilde de laatste tijd niet zo vlotten. Dat kwam omdat ik maar geen woorden achter elkaar kon rijgen die samen een leuk, interessant of spannend geheel vormden.
Ach, ik leg me er goedgemutst bij neer omdat het niet allemaal kommer en kwel is. Ik lees namelijk weer. Vanwege mijn onrustige inborst ben ik weer in zeker vijftien boeken gelijktijdig bezig, maar dat mag de pret niet drukken. Ik lees weer boeken en óók dat was bijna een jaar een ramp.

Ik dank mijn leesopleving aan twee prachtige graphic novels van Aimée de Jong en aan de thrillers van M.J. Arlidge. Van Arlidge ben ik tot de helft gevorderd van de fascinerende reeks met inspecteur Helen Grace uit Southampton. Ik denk dat ik – als ik weer kan schrijven – mijn toevlucht opnieuw zoek tot het schrijven van boekrecensies. Dat was er behoorlijk bij ingeschoten.
Voor leuke stukjes is het nu nog iets te vroeg heb je hier aanbeland kunnen constateren.

Meer boeken lezend en minder tot amper kijkend op social media. Ik heb het – zoals de vlag er momenteel bijhangt – liever zo dan andersom. Met een beetje training en doorzettingsvermogen word ik nog eens een echte kluizenaar.