Overal zand rondom hem.
Dat hij als enige engtevrees moest hebben, was dikke pech.
In blinde paniek wurmde hij zich naar boven.
Met een uiterste krachtsinspanning zag hij eindelijk licht.
Hij kroop uit de grond en hapte naar adem.
De merel vóór hem had geduldig gewacht.
En weer werd het zwart voor de worm.
Opgenomen in de bundel 55 woordenverhalen deel 2
Mooi stukje. En ikke maar denken, wie is Hij?
Kwam er toch nog uit hè
Tot het laatste woord niet weten wie die hij is: knap gedaan!
Nu je het zegt. 🙂