De ultieme wraak

Ik schaam me diep. Sinds corona losbarstte, heb ik geen bioscoop meer van binnen gezien. Ik ben uit pure gemakzucht bij Netflix blijven hangen. Raar genoeg zocht ik daar als filmliefhebber alleen maar series uit. Ik zag er vier de afgelopen tijd. Ze waren qua aantal afleveringen aardig te behappen op eentje na die – hoe heb ik het in hemelsnaam volgehouden – 93 afleveringen telde.
Ik kan voor de netflixverslaafden onder ons, nu ik toch bezig ben, die series net zo goed even warm aanbevelen.

Mindhunter
(19 afleveringen met mijn zeer subjectieve waardering van 9,0)
Squid Game
(9 afleveringen met mijn nog subjectievere waardering van 9,7)
Sense8
(10 afleveringen met mijn volkomen objectieve waardering van bijna 10)
Lucifer
(93 afleveringen met mijn net iets minder objectieve waardering van 9,4)

Nadat ik als laatste de zes seizoenen Lucifer had weggewerkt, lukte het me niet meer om een serie te vinden die me echt kon bekoren. Elk weekend probeerde ik weer iets, maar verder dan een aflevering of twee kwam ik nooit.
Ik nam in volslagen paniek mijn toevlucht tot een film. Een film die ik – totaal onverklaarbaar – gemist had in mijn leven. Van mij favoriete acteur dacht ik echt alles gezien te hebben. Ik zag Clint voor het eerst in de jaren zestig als Rowdy Yates in die geweldige westernserie Rawhide.
De film die ik nu had uitgekozen, regisseerde Eastwood ook nog eens zelf. Ik was zeventien toen High Plains Drifter uitkwam. Vijftig jaar geleden. En wauw, wauw, wauw en nog eens wauw. De ultieme wraak van Clint Eastwoord in High Plains Drifter is magistraal.

In 2022 zouden niet veel filmmakers zich nog durven wagen aan sommige scènes. Vrouwvriendelijk is anders. Maar hé, het was het wilde westen hè. Toch raar dat zelfs ik er nu met wat gêne naar zat te kijken. En ja, van al die rondvliegende kogels die regelmatig met opzet in lichamen terecht komen, moet je ook houden. Ondanks dat is de film een absolute topper. Hij mag van me in mijn lijstje van sublieme westerns aanschuiven.

Once Upon a Time in the West
(De ultieme 10+)
The Good, the Bad and the Ugly
(Net onder de 10)
The Hatefull Eight
(Ruim boven de 9 en een half)
Unforgiven
(Een hele vette 9)
Django Unchained
(Net als de vorige)

Ik heb in mijn privacyverklaring staan dat hier geen YouTubefilmpjes te vinden zijn, want anders zag je hier Clint Eastwoord in het begin van zijn carrière in Rawhide met dat onvergetelijke nummer gezongen door Frankie Lane.