De kerststal

Zoals elk jaar staat hij er weer. Naast de kerk op het marktplein. Vroeger stond de kerststal vol met levende have. Een zwikje schapen en een ezel. De os ontbrak om onduidelijke reden altijd. De laatste jaren zijn de dieren van een soort plastic en dat is een hele vooruitgang. Geen gekoukleum meer voor die zielige beesten in de winter. De vervangers van kunststof kunnen een stuk beter tegen de vorst. En hoe meer plastic hoe minder de kans dat er een smerige parasiet opduikt.

Yessie, onze nu zeven maanden oude Schotse collie, is erg ziek. Een eng beestje is bij haar binnengeslopen. ‘Je ziet het steeds vaker’, had de dierenarts gezegd. Vooral de ontelbare honden die uit het buitenland worden gehaald zijn daar debet aan. Dat de hondenstront in parken, op groenstroken en grasveldjes door smerige eigenaars niet wordt opgeruimd, draagt ook niet bij tot het voorkomen van dit onheil.

Giardia heet de infiltrant. Een kleine, vuile parasiet die het leven van Yessie nu zuur maakt. Poepen stelt ze lang als mogelijk uit. Als het niet meer te houden is dan piept ze alles bij elkaar van de pijn. Het gaat door merg en been. Ze heeft medicijnen om dat smerige opdondertje de nek om te draaien. Sinds enkele dagen krijgt ze ook pijnstillers.

Yessie is een prachtige hond geworden. Ruim achttien kilo weegt ze nu. Haar vacht is prachtig en ze loopt als een professionele mannequin. Ze is speels, vrolijk en enthousiast. Elk dier en elk mens kan op haar onverdeelde aandacht rekenen. We zijn zielsgelukkig met d’r. Dat ze een terrorpup was, zijn we alweer vergeten. Nu gooit die ellendige parasiet dus roet in het eten.

Ik werp een devote blik in de kerststal en loop daarna de kerk binnen. Ik steek een kaars aan. Als ik een half uurtje later thuis ben, kwispelt Yessie uitbundig. Ze is altijd extreem blij als ze me weer ziet. Voor haar maakt het geen verschil of ik twee minuten of een jaar ben weggeweest.

Ik laat haar uit met angst in het hart. De parasietenontlasting is al heel de week smerig geel en zacht geweest. Piepend en kreunend moet ze vaak een keer of vier achter elkaar. Soms valt de viezigheid op de weg of op de stoep. Ze heeft het niet onder controle. Deze ronde poept ze maar één keer. Zonder te kermen, produceert Yessie één keurige bruine drol.
Het moet een bijzondere kaars zijn die staat te branden in de kerk naast de kerststal met de plastic beesten.

10 gedachten over “De kerststal”

  1. Hallo Mies, fijn om weer iets van je te lezen. En hopelijk knapt Yessie goed op van zo’n gemene parasiet. Waar een kaarsje opsteken al niet goed voor is. Ons huishouden is sinds kort uitgebreid met Bente, een Stabij van 7 jaar. Met vrolijke groet, Neeltje

  2. O wat fijn Mies om weer iets van je lezen. Het zal inderdaad een bijzondere kaars zijn. Soms doet een klein lichtje wonderen.

Reacties zijn gesloten.