Het debuut van Riikka Pulkkinen is een ijzersterke psychologische en filosofische roman. Met scherpe observaties zoekt ze de grenzen op van wat moreel nog acceptabel is.
Pulkkinen schakelt moeiteloos van vertelperspectief – van vier personages van wie de levens nauw met elkaar verbonden zijn – en dat doet ze op een bijzonder indringende manier. Soms wordt het allemaal misschien net iets te vet aangezet en hoop je stiekem ook op een sprankje humor. Maar het verhaal staat als een huis en kachelt nergens in.
Pulkkinen is een absoluut schrijftalent. Als je je op die schrijfleeftijd (26) zo kunt verplaatsen in een kind, een puber, een man en een wat rijpere vrouw dan dwing je wat mij betreft groot respect af.
