Het is op de kop af een half jaar geleden dat een collega me voorstelde om de e-sigaret een kans te geven. Misschien dat ik die buil shag dan eindelijk eens aan de wilgen kon hangen, was zijn idee.
Ik deed braaf wat hij zei want zo’n type ben ik dan ook wel weer. En wonder boven wonder heb ik al een maand of vijf geen shagje meer tussen de lippen gehad.
Die betreffende collega is wel een stuk slimmer dan ik. Hij dampt zonder poespas. Altijd dezelfde vloeistof met tabakssmaak. Geen gehannes en gedoe. Als het voorraadje op is, bestelt hij simpel en snel weer een aantal flesjes bij zijn vaste webwinkel.

Ik maak het mezelf heel wat moeilijker. Alle smaakjes moet ik uitproberen. De meest exotische zijn al op mijn deurmat gevallen. Ik koop beduidend meer spul dan dat ik weg weet te dampen. Stiekem heb ik al een deel van de kelderkast geconfisqueerd. Ik heb houten huisjes op de kop getikt waar de vloeistofjes op smaak gesorteerd hun plek hebben gevonden. Je zult maar een tik hebben.

De hoogste tijd om eens wat structuur aan te brengen in mijn chaotische manier van aanschaffen. Ik koop her en der van alles en nog wat. Het is knap lastig om bij te houden waar ik welk smaakje ook alweer aangeschaft had. Toch vind ik dat kopen wel één van de charmes van het dampen. Je zoekt, je vindt en je kiepert weer wat flesjes in het winkelwagentje. Tot mijn grote plezier heb ik ontdekt dat bij de dampwinkels klantvriendelijkheid en kwaliteit hoog in het vaandel staan. Ik mag die branche wel.
Geen idee of ik ooit met het dampen zal stoppen. Wel heb ik mijn eerste voorraadje vloeistof van 6 mg nicotine binnen. Van 18 mg terug naar 12 mg en verder naar 6 mg.  Er valt met een beetje inzicht dus al een aardig patroontje in te ontdekken.
Hoe het ook uit gaat pakken, één ding weet ik zeker: roken doe ik nóóit maar dan ook nóóit meer. Daar ben ik voor eeuwig en altijd van genezen.

De EU doet zijn uiterste best om het dampen te torpederen met achterlijke wetgeving. Te triest voor woorden hoe ze het dampen als veel gezonder alternatief voor roken de grond in aan het boren zijn.
Waarschijnlijk zijn ze in Brussel en Straatsburg dikke vriendjes met de farmaceutische industrie en de tabaksgiganten.
Ik houd mijn oude hart toch wel een beetje vast als het dampen volgend jaar ook nog eens onder de tabakswet gaat vallen.
Maar ik laat me vooralsnog niet ringeloren want het is zowaar tijd voor een klein feestje.
Mijn eerste e-sigaret is namelijk een half jaar geworden.
Daar moet op gedampt worden!