Om half twaalf op woensdagavond is mijn wekelijkse stukje klaar. Ik zie wat ik geschreven heb en trap op de rem. Ik ga het niet plaatsen. De klok tikt als een razende Roeland door. Er ...
Verder Lezen

Toen het steeds moeizamer ging, had er een lichtje bij me moeten gaan branden. De één na de ander begon tegen te stribbelen. Met een beetje masseren en vriendelijke woorden had ik mijn printer nog ...
Verder Lezen

Ik ben dan wel een man van de klok maar er op kijken doe ik amper. Decennialang droeg ik zelfs geen horloge. Dat ik toch regelmatig een slinkse blik op het uurwerk in de huiskamer ...
Verder Lezen

En zo vliegt mijn allereerste stukje waar Facebook geen weet van heeft de wijde wereld in. Lezers die me via dat kanaal volgen, blijven verstoken van informatie over dit stukje. Eén en één is hier ...
Verder Lezen