Chaos – Escober

Nou was ik zo langzamerhand waarschijnlijk de enige thrillerlezer in Nederland die nog nooit een boek van Esther Verhoef gelezen had. Met Chaos – dat ze samen met haar man Berry als Escober schreef – heb ik de schade dan eindelijk een heel klein beetje in weten te halen.
Het is dat ik het boek ergens voor een prikje op de kop had weten te tikken want anders was het lezen van een ‘Escober’ er vermoedelijk niet van gekomen. Ik ben namelijk hoegenaamd geen liefhebber van de keiharde actiethriller. Het is mijn smaak simpelweg niet.

Maar het echtpaar Verhoef heeft me bijzonder aangenaam verrast. De karakters worden fraai neergezet, het verhaal zit prima in elkaar en het tempo is van het niveau gaspedaal-ingedrukt-houden. Soms zijn de gebeurtenissen misschien net wat te toevallig maar dat mag de pret dankzij het moordende tempo niet drukken. Het cliché ‘alsof je in een film zit’ is hier absoluut van toepassing.

Chaos

Gelukkig bestaat het boek niet alleen uit mensen uit de weg ruimen en een paar stevige vrijpartijen. De traumatische achtergrond van hoofdpersoon Alex Fisher en zijn worstelingen daarmee brengen ook psychologische diepgang in het verhaal.

Ik hou nog steeds niet van dat snoeiharde misdaadgedoe waarbij niet op een dooie meer of minder gekeken wordt. Tijdens het lezen van Chaos kon ik die aangeboren weerzin van me toch met redelijk gemak van me afzetten. Ik denk dat mijn leesplezier voor een belangrijk deel te danken is geweest aan de schrijfstijl. Die is namelijk verrassend goed heb ik met genoegen mogen constateren.

Waardering: 3 uit 5.