Ik kan me herinneren dat ik het in mijn vroege jaren – toen ik nog iets meer haar op mijn hoofd had – heerlijk vond om verhalenbundels te lezen. Het liefst had ik verhalen met een onverwachte of lugubere clou. Die voorkeur moet aan Roald Dahl gelegen hebben. Zijn bundel Kiss Kiss (Op weg naar de hemel) uit 1960 stond op mijn Engelse lijst. Dahls verhalen zitten zo geniaal en verrassend in elkaar dat hij nooit meer geëvenaard is. Misschien heb je – ook héél lang geleden – de tv-serie Tales of the Unexpected gezien. Dan weet je wat ik bedoel.
De laatste decennia kwam ik bar weinig aan het lezen van dit soort verhalen toe. Toen kwam Esther Verhoef op mijn pad. Niet helemaal, want ik moest er wel een stukje voor omrijden.
