Tot vandaag keek ik nooit langer dan vijftien seconden tegen een leeg beeldscherm aan. Binnen dat tijdsbestek borrelden er altijd spontaan gedachten op die ik in één woeste kloppartij uit mijn toetsenbord rammelde. Nu zat ik voor het eerst in mijn schrijfleven ontdaan voor me uit te staren. De voorkant van onze auto was aan gort, twee puppy’s uit het nestje van ons toekomstig hondje hadden het niet gered en honderden mieren vierden een illegaal feest in onze tuin. Om de tegenspoed compleet te maken, gaf mijn rug, die twee weken eerder krak had gezegd, me te kennen geen behoefte te voelen mijn lopen draaglijk te maken. Nadat mijn vingers een half uur doelloos boven de toetsen hadden gezweefd, hoorde ik een stem.
Thuiswerk
Schaakmat in een schaaktrui
Niemand die me ’s avonds ziet spelen in mijn nieuwe schaaktrui. Ik schaak op mijn computer tegen spelers uit heel de wereld en heb dan de gordijnen dicht. Dat is maar goed ook, want veel mensen zouden me op laten sluiten als ze me door het raam zagen zitten in die trui. De schaaktrui helpt me om mijn tegenstanders op de knieën te krijgen. Onzichtbaar achter mijn scherm waan ik me wereldkampioen. ‘I got the moves’ staat er op die trui. Ik ben echt zo gek als een deur aan het worden. Ik kocht de schaaktrui nadat ik enkele keren op rij flink op mijn snufferd was gegaan. Na die nederlagen sliep ik niet meer. Daar moest ik iets op zien te vinden. Het werd de schaaktrui.
Mijn naam is Mies en ik ben verslaafd
Het nieuwe schaakbord ligt op de eettafel en het oude schaakbord op de salontafel. Op het beeldscherm van mijn PC zie ik een digitaal schaakbord. Op mijn tablet staat weer een ander. Op mijn telefoon heb ik een schaakapp en op de laptop razen schaakpartijen voorbij. We hebben ook nog een Chromebook. Je snapt wat daar op te aanschouwen is. Stofzuigen, sociaal doen en spek bakken zijn bezigheden met een s die ik totaal vergeet. Het is alleen maar schaken dat de klok slaat. Gelukkig begint dat ook met een s. Maar ondanks die beginletter is het hopeloos. Ik ben verslaafd.
De koning met één oor
De koning in het schaakspel torst een kruis boven op zijn bolletje. Dat het een kruis is, moet je wel weten, want het lijkt er vaak op dat hij twee flaporen heeft.
De verkoop van schaakspellen had door de serie The Queen’s Gambit een ongekende vlucht genomen. We hadden een oud, klein en versleten schaakspel waarvan de doos tot een maand geleden veertig jaar niet meer open was geweest. Het werd tijd voor een mooi nieuw spel omdat mijn vrouw graag schaken wilde leren. Bord en stukken die mijn goedkeuring weg konden dragen, vond ik in Nederland nergens meer en dus bestelde ik het spel noodgedwongen in een land heel ver hier vandaan.
Het strijkijzer dat de geest gaf
Ik wil me op huishoudelijk gebied geen superieure kwaliteiten toedichten, maar met een strijkijzer kan ik best aardig overweg. Een paar jaar geleden wilde het apparaat, dat zijn zilveren jubileum al lang en breed gevierd had, geen keurige vouwen meer produceren. Een strijkijzer moet wel een beetje spontaan mee willen werken om me een ontspannen gevoel te geven.
Ik zag het nog een paar weken aan, maar toen was de lol er definitief vanaf. Meer ergernis dan plezier. Met een beetje zakdoek was ik vijf minuten bezig voordat je kon zien dat er überhaupt aandacht aan besteed was.
We wandelden naar de dorpswinkel waar ze strijkijzers verkochten. Ik ging voor de kwaliteit en mijn vrouw voor de kleurstelling. Het werd zodoende een héél goed en héél mooi, maar ook een héél duur exemplaar.