Nadat ik vierentwintig maanden mijn best had gedaan iets te begrijpen van de studie die volgde, verliet ik met hangende pootjes de universiteit. Ik kreeg binnen een week al een schrijven uit Den Haag. Of ik me met gezwinde spoed voor de militaire keuring wilde melden.
Mensentaal
Een strand in het centrum
Er was al bijna geen doorgaande weg meer te ontdekken in het centrum van ons dorp. Met ongekende voortvarendheid werd het asfalt in stukken gehakt en in grote vrachtwagens gekieperd en afgevoerd. Het zand begon de overhand te krijgen. Binnenkort zou het eindelijk zover zijn. Minder auto’s en meer ruimte voor fietsers en voetgangers. Zo lang ik me kon heugen was er verkeer door het centrum geraasd. Vanaf de ene kant komend van de grote stad tien kilometer naar het noorden en vanaf de andere kant komend van Vlaanderen tien kilometer naar het zuiden.
De mens tussen de stenen
De mens die er niet leek te zijn, was er wel. Toen ik de foto thuis goed bekeek, zag ik dat ik een mens tussen de stenen had gefotografeerd. Soms zie je dingen over het hoofd. Het was een kunstwerk in dat park waar ik niet eerder was geweest. Een paar gekleurde stenen. Ik vond het prachtig en haalde mijn telefoon uit mijn linker broekzak. Knip.
Schaakmat
Ik zocht me een breuk, maar kon het nergens vinden. Wat ik boven water wilde krijgen, zou wel eens bijna zestig jaar oud kunnen zijn. Ergens tussen mijn 6e en 10e moest ik het gekregen hebben. Het zou ook zomaar kunnen dat ik het zelf gekocht had van mijn zakgeld. Ik kon het me niet precies herinneren, maar dat ik het nog steeds had, wist ik pertinent zeker. Zoiets gooi ik niet weg. Ik was vier toen ik het spel leerde op het bord dat mijn vader had en twee jaar ouder toen ik hem voor de eerste keer versloeg. Als beloning meldde hij me aan bij de club in de speeltuin.
Zwemmen
Je zult me nooit een lekker eindje zien zwemmen. Ik heb er een gruwelijke hekel aan om nat te worden. Ik moet noodgedwongen af en toe douchen, maar langer dan twintig seconden duurt dat nooit. Om regen op de fiets te weren, heb ik een duur pak gekocht waar absoluut geen druppel doorheen kan. Ik hou er wel enorm van om naar water te kijken. Zeeën, meren en vennen bieden me weldadige rust. Zolang ik er maar niet in hoef. Ik ben blij dat ik niet als kikker of zeehond geboren ben.