Barbecueën of vandalenstreek

Ik ben geen liefhebber van barbecueën. Voor hele volksstammen schijnt het een ongekend exotische manier van vlees braden te zijn. Zelf begrijp ik er de pret niet van. Je hebt er volgens mij speciale bak- en braadgevallen voor, maar op de weg naar huis meende ik een verbijsterend alternatief te zien. Ik heb gevloekt. Ik geef het ruiterlijk toe. Ik stopte, zoals wel vaker, bij mijn favoriete stekje langs het fietspad midden in de bossen. Even tijd voor een paar minuutjes rust om de dag overdenken voordat ik de verse worst en wortelstamp thuis naar binnen zou gaan werken. Twee banken en een tafel van hout staan er op die plek. Ik zette mijn fiets op de standaard en wilde net gaan zitten toen ik het zag. Ik vloekte. En niet zo zuinig ook.

Het leek erop dat de tafel als barbecue dienst had gedaan. Op twee plaatsen was het hout finaal doorgebrand. Schroeiplekken aan alle kanten. Je snapt niet wat iemand bezielt om zoiets prachtigs in de fik te steken. Buiten dat het triest is om te zien, loop je met zo’n daad ook het risico dat een half bos in de hens gaat. Het was een regenachtige week en dat heeft misschien een ramp voorkomen.
Ja, dan kan ik vloeken. Niet dat het helpt, maar wat moet je anders op zo’n moment. Ik denk dat ik iets te hard mijn frustraties ventileerde, want er kneep iemand anders in de remmen. ‘Is er iets?’, vroeg de afgestapte fietser. Ik wees naar de tafel. Toen vloekten er twee. Die samenwerking hielp weinig. De tafel bleef verbrand en pijn doen aan de ogen. Omdat we geen vleesresten zagen liggen, kwamen we tot de conclusie dat dit een staaltje van hufterig vandalisme in plaats van barbecueën geweest moest zijn.

Na een korte conversatie bleek dat we in hetzelfde dorp woonden en we besloten om samen op te fietsen. Gedeelde smart is halve smart. De man naast me hield ook niet van barbecueën. ‘Het is trouwens ook een verschrikkelijk woord om te schrijven’, zei hij toen hij rechts- en ik linksaf sloeg. Ik liet nog vlug merken het volkomen met hem eens te zijn door mijn duim op te steken. Wat een rotwoord dat barbecueën. Na het nu vijf keer getikt te hebben, zit het nog niet mijn spellingsysteem. Morgen moet ik opnieuw opzoeken hoe je het schrijft.

20 gedachten over “Barbecueën of vandalenstreek”

  1. Mij maak je ook niet blij met een barbecue. En al helemaal niet met zoiets in de natuur. Ik zou ook vloeken, wel netjes. Dat dan weer wel.

Reacties zijn gesloten.