Onze tuin bood een woest treurige aanblik. Onkruid terroriseerde het gras, de vlinderboom vocht met de schutting en de tegels van het looppad scheurden spontaan doormidden. Het onvermijdelijke was niet langer weg te wuiven: alles moest op de schop. Of ik zelf ook bereid zou zijn om een klein stukje om te spitten, was de vraag geweest. Omdat het voor een goed doel was, nam ik de werkhandschoen op en joeg de spade met tegenzin de grond in. Het zweet parelde binnen de kortste keren van mijn voorhoofd, hoewel de temperatuur daar geen enkele aanleiding toe gaf. Of het allemaal niet erg genoeg was, regende het ook nog eens. Er komt altijd water uit de lucht als ik buiten moet zijn. Ik werd dubbel nat.
Het schoot voor geen vierkante meter op. Bij elke hoop zand die ik op de schop kreeg, ontwaarde ik iets dat mijn nieuwsgierigheid prikkelde. Een stuk plastic, een opgerolde tube verf, een blikje fris, een knijpfles bakboter. Je kon het zo gek niet verzinnen of ik werkte het naar boven. Archeologische vondsten die ik aan geen enkel museum zou kunnen slijten. Er kwamen spijtig genoeg geen Romeinse munten naar de oppervlakte. Buiten een berg gore troep scoorde ik wel veel stenen. Verbazingwekkend veel stenen. Ook die waren niet gebakken door de onderdanen van Julius Caesar. Zoveel geschiedkundige kennis heb ik dan ook wel weer.
Ons huis lijkt wel op de restanten van een vuilnisbelt gebouwd. Een andere mogelijkheid is dat de bouwvakkers een halve eeuw geleden al die smerige bodemschatten bewust onder de grond hebben geschoffeld. Even met de hark erover en geen mens die er nog ooit naar kraait, zullen ze gedacht hebben. Dan is er buiten deze menselijke graafmachine gerekend. Ik ga er grondig werk van maken en die vervuiling tot op de bodem uitzoeken.
Bij de ontginning van mijn achtertuin vond ik een houten kist met 3 electromotoren …
Het hoe en wat hiervan heb ik nooit kunnen achterhalen.
Stille groet,
Ongelofelijk wat je aan kunt treffen. Maar die vondst van jou is echt onvoorstelbaar.
Niet fijn om die rommel allemaal tegen te komen, Mies. Misschien kom je toch nog iets leuks tegen als je dieper graaft, maar of je daar zin in hebt? Kan me voorstellen van niet. 😉
Nee, nu is het klaar met het gegraaf. Mooi is mooi geweest.
Mochten wij ons huis verkopen vrees ik dat de volgende bewoner politie zal bellen wegens het aantal botten dat uit de grond naar boven geschoffeld zal worden. Er is een hondje begraven, en een poes. en een roodborstje. Waarschijnlijk komt er nog wel een poes bij die dan nog tamelijk “vers”zal zijn. Maar de kans dat er dan zo’n geweldig verhaal over geschreven zal worden is niet zo groot, je schrijft geweldig!
Dieren hebben we er niet liggen. We hebben er twee in een urn zitten. Wel een pluche beest gevonden. Dacht eerst dat het een rat was.
Hé jasses, maar gelukkig niet dus;-)