Ik loop wat af op een dag. Veel beweging is goed voor de conditie en ook uitstekend tegen constipatie. De kantoren op mijn werk liggen in een fraaie U-vorm. Op volstrekt onlogische afstand van elkaar zijn er drie toiletruimtes voor heren beschikbaar. Prinses Beatrix heeft het pand ooit officieel geopend – en dan heb ik het over haar eerste termijn als prinses voordat ze koningin werd – zodat het logisch is dat de toiletruimtes niet allemaal beschikken over verwarming. Eén toilet is altijd ijskoud, in nummer twee is het redelijk te hebben en in de derde is het aangenaam warm. Die laatste heeft als enige een radiator aan de muur hangen. Elk van de drie ruimtes heeft twee inpandige deurtjes. Achter die deurtjes kan ongezien een grote boodschap gedaan worden.
Paulien Cornelisse schrijft heel leuke taalboekjes. ‘Taal is zeg maar echt mijn ding ‘ las ik tien jaar geleden al en op dit moment ben ik in ‘Taal voor de leuk’ bezig. Toen ik haar stukje over wc’s las, begon er diep in mijn brein iets te borrelen. Ik realiseerde me voor het eerst dat ik altijd dezelfde keuze maak qua wc-deur. In die U-vorm op mijn werk maakt het niets uit welke ingang naar welke toiletruimte ik neem. De ijskoude, de acceptabele of de lekker warme: altijd kies ik na binnenkomst de linkerdeur als ik hoognodig moet. Even dacht ik nog dat het gewoon geweldig slim van me was. De deur die het dichtstbij is, geniet simpelweg de voorkeur als er haast geboden is. Helaas gaat die vlieger niet op. Bij één toilet is de linkse deur het verst van de ingang verwijderd.
Vandaag probeerde ik een rechterdeur. Ik zat op dat gemak totaal niet op mijn gemak. Er kwam niks. Ik probeerde het volgende rechtse toilet. Wederom bleven de genuttigde boterhammen met achterham in de darmen steken. Hoewel er al krampen op kwamen zetten, was ook poging drie niet succesvol. Ik liep de gang in tegengestelde richting terug en vloog bij toilet één op de linkerdeur af. Een zucht van verlichting was even later het resultaat. Waarom moet ik altijd die linkerdeur hebben? Welk complex of trauma schuilt hier achter? Ik ben misschien een zeikerd wat de ontlasting betreft, maar ik zal en moet laten onderzoeken waarom ik deze hersenkronkel heb. Het zou me niet verbazen als de conclusie is dat ik zo gek ben als een deur.