Mensen denken vaak dat ik stapels romans per maand verslind. Dat idee moeten ze hebben omdat ik zelden over iets anders loop te wauwelen dan over boeken. Het aantal pagina’s dat ik omsla, valt nochtans behoorlijk tegen. De afgelopen zeventien jaar kom ik op een gemiddelde van vijfentwintig bladzijden per dag. Door een klein half uurtje gas geven, kom ik met gemak aan mijn portie voor elk willekeurig etmaal. Dat ik dat allemaal zo precies weet, is absoluut niet te danken aan mijn geheugen. Dat hapert namelijk net zo vaak en erg als mijn tv uit 1961. Nee, die kennis kan ik alleen maar ophoesten omdat ik sinds januari 2000 al mijn gelezen boeken netjes in een spreadsheet zet.
Vorige maand verscheen na zes jaar wachten dan eindelijk het laatste deel van het vierluik ‘Het kerkhof der vergeten boeken’ van Carlos Ruiz Zafón. Dat slotstuk ‘Het labyrint der geesten’ is met 842 bladzijden meteen ook de dikste pil die de Spanjaard tot op heden schreef.
Sinds het jaar dat ik met allerlei ingewikkelde formules mijn leesvoer te lijf ga, staat ‘De schaduw van de wind’ van Zafón onverslaanbaar op de eerste plaats van mijn boekentoptien.
‘Het spel van de engel’ en ‘De gevangene van de hemel’ heb ik daarna natuurlijk ook gelezen en hoewel dat heerlijke romans waren, konden die me toch nét iets minder bekoren. Dit laatste deel van het vierluik sla ik vanzelfsprekend voor geen goud over. Voordat hij aan deze werken toekwam, schreef Carlos Ruiz Zafón al vier jeugdboeken. Die staan fraai in mijn boekkast bij de jeugdliteratuur maar aan het lezen ervan ben ik nog steeds niet toegekomen.
Omdat mijn geheugen als zestigplusser dus wat haperingen aan het vertonen is én omdat in ‘Het labyrint der geesten’ alle puzzelstukjes op hun plek schijnen te vallen, meende ik iets te moeten doen wat ik nooit doe: boeken herlezen. Drie stuks dus in dit geval. Maar eerst zouden zijn vier jeugdromans eindelijk eens aan de beurt komen. Zo verscheen er dus een berg van 3204 weg te werken bladzijden voor mijn geestesoog. Oeps en slik. Om er een lekkere uitdaging van te maken, zou ik het huzarenstukje gaan klaren in de maanden december en januari. Vijftig bladzijden per dag. Voorwaar geen sinecure al zeg ik het zelf.
Ik kreeg zoetjesaan wel de bibbers van dat vooruitzicht. Op de valreep werd ik gered door een andere boekenlezer die me de suggestie aan de hand deed om van de drie eerste delen van het vierluik gewoon even een samenvatting te lezen. Dat zou mijn haperende geheugen van genoeg informatie voorzien. Een geniaal idee. Ik had het bijna zelf kunnen verzinnen. En zo besloot ik goedgemutst om slechts vijf in plaats van alle acht boeken van Zafón te gaan lezen. Ook geen gemakkelijk karwei om in tweeënzestig dagen tot een goed eind te brengen. Toch moeten een kleine 1800 pagina’s in dat tijdsbestek zelfs voor mij te doen zijn. Hoop ik.
| Titel | Jaar | Blz | Cat |
|---|---|---|---|
| De nevelprins | 1993 | 208 | Jeugd |
| Het middernachtspaleis | 1994 | 240 | Jeugd |
| Septemberlichten | 1995 | 264 | Jeugd |
| Marina | 1999 | 238 | Jeugd |
| De schaduw van de wind | 2002 | 543 | Vierluik |
| Het spel van de engel | 2008 | 552 | Vierluik |
| De gevangene van de hemel | 2011 | 318 | Vierluik |
| Het labyrint der geesten | 2017 | 842 | Vierluik |
Een prachtig boek, “De schaduw van de wind”. Ik kreeg het te leen van mijn schoonzoon nadat ik er ik weet niet hoeveel keer mee in mijn handen had gestaan en het dan toch niet kocht.
Het boek moest terug naar mijn schoonzoon, die het nog niet gelezen heeft. Maar………………..mijn lief heeft het boek gekocht, want hij moet het toch ook lezen, vond ik en meteen kocht hij de andere delen er bij.
En inderdaad fijn dat je weer terug bent. Altijd leuk om van jou iets te lezen.
Ja, schitterend hoewel ik weet dat er mensen zijn die niet doorheen komen.
Het begint ook wat moeilijk!
Mies, hopelijk genoten van je ingelaste rust, maar leuk dat je er weer bent! De eerste twee boeken gelezen en het was genoeg, dacht nu weet ik het wel…nummer 1 van de serie met stip bovenaan. Dat er jeugdboeken waren wist ik ook niet. Veel plezier met het lezen van de 5 boeken de komende maanden. Ik vind het alleen al knap dat jij je dat doel stelt 🙂
Soms stel ik me heel rare leesdoelen. Ach, een beetje apart doen af en toe moet kunnen hè.
Lezen…heerlijk. Ga je al je boeken herlezen?
Nee, geen tijd voor. Ik hoop dat ik al mijn nog ongelezen boeken voor mijn honderdste uit heb. Mijn kooptempo lag jarenlang substantieel hoger dan mijn leestempo.