Over Mies Huibers
In 2056 hoopt Mies Huibers, de onbezoldigde schrijver van de 428 stukjes hier, honderd te worden. Bij deze ben je alvast van voor het bescheiden feestje uitgenodigd.
Hoewel zijn voornaam anders doet vermoeden, is Mies van mannelijke kunne. Hij is geboren en getogen in het Brabantse Valkenswaard waar hij nog steeds zijn bed heeft staan en waar hij dus over 32 jaar als honderdjarige de burgemeester op de koffie krijgt. Daarna stopt hij met schrijven en probeert hij op zijn gemak nog enkele jaren in alle rust te lezen.
Mies is de trotse bezitter van twee e-readers, een bibliotheekje op de bovenverdieping met 1500 papieren boeken, een computer, een schaakspel, een biljartkeu, een oude fiets en een redelijk betrouwbare auto.
Hij heeft een lieve vrouw die véél jonger is – bijna acht maanden om precies te zijn – en samen hebben ze een prachtige Schotse collie genaamd Yessie.
Mies houdt niet van reizen en hij haalt zijn inspiratie dus noodgedwongen dicht bij huis. Tweehonderdvijftig kilometer met de auto is voor hem de maximum afstand om te overbruggen. Gelukkig kan hij dan precies zijn favoriete bestemming Texel bereiken.
Als Mies niet aan het schrijven, aan het lezen of de hond aan het uitlaten is dan speelt hij schaak, is hij aan het kaarten (rikken) of aan het biljarten (driebanden).
Zijn favoriete muziekgroep is Dr. Hook, zijn favoriete film Once Upon a Time in the West van Sergio Leone en zijn favoriete boeken De schaduw van de wind van Carlos Ruiz Zafón, De weg van Cormac McCarthy en Het kleine meisje van meneer Linh van Philippe Claudel.
Echte boekrecensies schrijft Mies al een tijdje niet meer, maar van waargebeurd verzonnen cursiefjes krijgt hij maar geen genoeg. Het meeste dat je op deze website voorgeschoteld krijgt, zijn voorvallen geschreven door een niet altijd even betrouwbare verteller. Soms is het waarheidsgehalte op een haar na honderd procent en af en toe is het dat in de verste verte niet.
Het is aan jou beste lezer wat je wel of niet voor waar aan wilt nemen. Pak het meeste dat je hier tot je neemt maar niet al te serieus op zou Mies als goedbedoelde raad mee willen geven.
