Een mooi aanbod

We bezitten een televisie die voor de moderne mens bijna niet meer als zodanig te herkennen is. Zo’n heel oud lullig klein ding dat ergens ver in de vorige eeuw door een goedkoop bedrijf in elkaar geflanst is. Het beeld heeft, als het een beetje mee wil zitten, iets dat op kleurschakering lijkt. Ook kan er teletekst mee bekeken worden, Daarmee zijn de futuristische eigenschappen van het apparaat wel grotendeels benoemd.
Ik vind het een prima toestel want de tijd die ik dagelijks aan tv-kijken besteed, is ruim minder dan die ik nodig heb om een sterke pot koffie te zetten. Dat ik vorig jaar een abonnement op een tv-gids nam, leverde daarom tamelijk verbaasde blikken op van mijn wederhelft.
“Er zit een gratis e-reader bij”, wist ik enthousiast te melden.
“Maar je hebt toch al zo’n ding”, pareerde ze.
“Ja, maar deze heeft achtergrondlicht.”

Omdat de betreffende gids negen van de tien weken ongelezen met het oud papier mee ging, zegde ik een paar weken geleden het abonnement toch maar weer op.
Ik had kunnen weten dat iemand die door de omroep was ingehuurd me op een onverwacht moment zou gaan verrassen met een vriendelijk telefoontje.
“U heeft het abonnement opgezegd. Wat jammer vinden wij dat. Mogen wij u een mooie aanbieding doen?”
“Helemaal niet”, fluisterde mijn beschermengel. “Zegt u het maar”, negeerde ik dat stemmetje.
“We kunnen u een nieuw jaarabonnement aanbieden met twintig euro korting en daarnaast krijgt u ook een tegoedbon van vijfentwintig euro voor e-boeken.”
Als ik in één zin de woorden boeken en tegoedbon hoor dan sla ik op tilt. Alles begint direct te gloeien en mijn twee resterende haren doen dan spontaan een dansje. Meestal een tango. Ik had de tegenwoordigheid van geest om te melden dat ik dat fraaie aanbod eerst met mijn vrouw wilde overleggen.
Ik hield mijn rechterhand op het spreekstuk van de telefoon.
“Een mevrouw van de tv-gids. Of we nog een jaar lid willen blijven. Ze heeft een leuk aanbod. Wat zou je ervan denken?”
“Wat interesseert mij dat nou, jíj hebt dat abonnement afgesloten.”
Mijn hand ging van de telefoon.
“Bent u daar nog, mevrouw?”, vroeg ik zo kalm mogelijk.
“Zeker wel, en wat vindt u er van?”
“Nou, mijn vrouw is dolenthousiast. Doet u nog maar een jaartje.”

5 gedachten over “Een mooi aanbod”

Reacties zijn gesloten.