De tijd vliegt

Er gaan bijna negenduizend uren in een jaar. Maar als je het mij vraagt, haalt iemand er elk jaar een fiks aantal vanaf. Ik dender steeds sneller door het leven. Ik heb mijn kerstballen nog maar net opgeborgen of ik ben mijn paaseieren al weer aan het beschilderen. Een jaar is in een scheet en een zucht voorbij.
Een tijdje terug zijn we verhuisd. De meeste dozen zijn uitgepakt en op de keuken na hebben we overal lampen hangen.
“Weet je hoe lang we hier nu wonen?”, vroeg ze me vanmorgen.
Ik had geen idee. Een jaartje of vijf leek me, gezien het ontbreken van een keukenlamp, toch wel het maximum. Mijn aanname sloeg nergens op werd me meegedeeld. Het was het dubbele. Zo lang moesten we het al doen met het lampje van de afzuigkap.
Ik liep naar de keuken en keek naar het plafond. Ik zag een paar draadjes keurig in een kroonsteentje zitten. Het zag er allemaal nog prima uit na tien jaar. Wat dat betreft mocht ik niet mopperen.
Het leek me zinvol om eerst dat kroonsteentje maar eens los te schroeven zodat ik over een paar maanden de volgende stap kon nemen. De aanschaf van een lamp bijvoorbeeld. Je moet dingen niet overhaasten, is mijn motto.

De trap die ik in de schuur vond, was redelijk snel in stelling gebracht en ik klom behendig naar de top. De trap begon te wiebelen. Ik raakte de controle kwijt bij deze niet voorziene ontwikkeling en ik wiebelde maar verschrikt mee. Wat moet je anders op zo’n cruciaal moment?
Toen ik naar beneden viel, realiseerde ik me dat de afgelopen jaren voorbij waren gevlógen maar dat het nu leek het alsof de tijd stil stond. De twee seconden die volgden, leken uren. Net toen ik filosofisch dacht dat tijd toch een fascinerend verschijnsel is, maakte mijn achterwerk contact met de harde keukenvloer. Met een “Houston, we have landed” probeerde ik er nog iets lolligs van te maken. Daarna kwamen er au, au, au, au en au achteraan.
Na een uurtje durfde ik mijn broek uit te trekken. Ook als kleurenblinde zag ik in de spiegel wel dat mijn billen een teint hadden gekregen die behoorlijk afweek van de standaard roomblanke.

Tijd heeft de mooie eigenschap dat hij alle wonden heelt. Zelfs die van gebutste blauwe billen. Tijd heeft de slechte eigenschap dat hij vliegt. Behalve als je van een trap dondert. Dan staat hij stil en vlieg je zelf.

20 gedachten over “De tijd vliegt”

Reacties zijn gesloten.